Asla gerçekleşmiyoruz.
Karşı karşıya duran iki uçurumuz biz – Cennet’i hayranlıkla izleyen bir kuyu.
Bende ne varsa, bir başka
şeyi izleyerek varlık kazanır; ruh kendine karşı, yaramaz
bir çocukla uğraşırcasına sabırsız; giderek büyüyen ve hep
aynı kalan bir sıkıntı var
Her şey ilgimi çeker, ama hiçbir şey beni avucunda tutamaz.
Okur Takip Önerileri
Hayattan çok az şey istedim – ama o, o kadarını bile
esirgedi benden. Azıcık güneş, kırlar, bir lokma ekmek bir
lokma huzur, canımı fazla yakmayacak bir yaşama
bilincim olsun ve bir de ne kimseye muhtaç olayım ne el
âlem bana muhtaç olsun. Bu kadarı bile esirgendi
benden, hani yüreğimizin katılığından değil de,
paltomuzun düğmelerini açmaya üşendiğimiz için
dilenciyi başımızdan savarız ya, işte o şekilde.
Hiçbir şey olmaksızın yücelmek, geceleri kazandığım
ne muhteşem bir zafer bu! Bilinmeyen bir güzelliğin
görkemi, nasıl da karanlık bir görkemdir...
kendi yüzüme karşı attığım kahkaha duyunca selam
durduğum boru sesi, kendimi doğurduğum şafağın
yaratıcısıdır.
Kalbimde sıkıntılı bir huzur var ve dinginliğim tamamen kaderime razı olmamdan kaynaklanıyor.
Kalp düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi.
"Geçmiş ve
geleceği, unutmak istemediğin sürece bundan içme, çünkü
AN olmayınca mutluluk boştur”
"Klasik bir evlilik hiç istememiştim,"diyor Marc.
Sayfa 19
Sevdiğin insanları kaybetmeye alıştığın zaman, hayatı önemsememeye başlıyorsun.
Hayattan korkuyor, ondan kurtulmaya çalışıyor ama yine de ondan bir şeyler umuyordum.
Sayfa 29
Sevgilim benimdir ve ben onunum...
Sayfa 204
İnsan kendine küsünce,yarınlarına da küsüyordu.
Tutkularım alev alınca diplomatik davranmayı pek beceremem.
Sayfa 68
