(...) kendimce nitelikli yazarların başlıcaları olarak Paul Auster, Martin Amis, Peter Ackroyd, Gabriel Garcia Marquez, Mario V. Llosa, Bernard Malamud, John Cheever, Saul Bellow, William Saroyan, John le Carre, James Baldwin, Joseph Brodsky, Umberto Eco ve Philip Roth'u sayabilirim.
Konu ve kitap apayrı
Kitabı yeni bitirdim ve bu kitapla ilgili görüş belirtmek lazım gibi hissettiğim için kısa bir inceleme yazdım. Kitabın arka kapağına bakıp kitabı almayın çünkü konu o değil.
Öncelikle kitapla ilgili en sevmediğim nokta bize verilen Sears, Betsy, Reneé, Salazzo ailesi ve diğer tüm karakterlerin tam olarak anlamlı bir sona sahip olmaması oldu. Karakterler gündelik hayatlarında evlilik, cinsellik, hayatın kirliliği, komşuluk, dalgınlık, fedakarlık gibi önemli konularda minik de olsa olaylar yaşıyorlar ancak bu olaylar bir bağlamda sonuç bulmuyor, bulsa da çok hızlı geçiliyor.
Kitabın arka kapağındaki konunun yani çevrenin kirletilmesi ve bir gölete yapılan manasız yapılaşmayı eleştiri ise son 15 sayfada sonuç buluyor ve bu kesinlikle tatmin etmedi. Betsy'nin çocukça yaptığı planın hemen sonuç bulması ve Sears'ın bu olayda rolünün çok minimal olması beni şaşırttı. Yani tüm bu hayatın içinden olan minik olayların bir yerde çevre problemine bağlanmasını bekledim ama hem bağlanmadı hem de sonu çok aceleyle bitti.
Kitabın tek iyi yanı karakterlerin çok hayatın içinden hissettirmesi oldu, o yönünü beğendim. Ama bazen de manasız atlamalar olduğu için olayların da önemsiz hissettirdiği oldu.
Kısacası günlük ancak aceleyle yazılmış tam bir olayı olmayan bir hikaye.
John Cheever 'ın ölmeden önce son kitabı.
Bunları yazdığım dönemde, tedavide rağbet gören şeyler hızla değişiyordu ve dünün geleneksel terapistlerinin çoğu oto yıkamacılarda cam siliyordu. "Deli doktoru" demenin çoktan modası geçmiş ve yerini eski bir terime, "psikanalist"e bırakmışken...
Bir çöplük neden övülür, bir sapkınlık neden tanımlanmaya çalışılır ki? Taşınabilir eşyaya olan tutkusunu azaltmadan göçebeliğe eğilim gösteren bir toplumun döküntüsüydü bu.
Sayfa 16Kitabı okudu
John Cheever
"Rüyamda L. E.’yi baştan çıkanyordum. İnanır mısmız bayağı zor oldu. Aynca ben uyuyan bir zihnin böyle maymun iştahlı şehvetler peşinde koşmasını anlamıyorum."
John Cheever
"Rüyamda L. E.’yi baştan çıkanyordum. İnanır mısmız bayağı zor oldu. Aynca ben uyuyan bir zihnin böyle maymun iştahlı şehvetler peşinde koşmasını anlamıyorum."
“Gökyüzü o sabah açıktı ve Sears hiçbirini görmese de hâlâ yıldızlar olabilirdi. Yıldızların düşüncesi duygularının gücüne katkıda bulundu. Onu etkileyen, etrafımızdaki o dünyalara dair bir his, onların yapısına dair eksik de olsa bilgimiz, onların geçmişimizin ve gelecek hayatlarımızın bir zerresine sahip olduğuna dair hissimizdi. Gezegende hayatta olduğumuza dair o en güçlü histi. Yaratılışın enginliğinde, elimize geçen fırsatın zenginliğinin ne kadar eşsiz olduğuna dair o en güçlü histi. O saatin hissi mükemmel bir ayrıcalığa, burada yaşamanın ve kendimizi sevgiyle yenilemenin büyük lütfuna dairdi. Nasıl da cennete benziyordu!”
Sayfa 101 - Can
Filmlerde aşkla öpüşen bir kadınla erkek gördüğü zaman, acaba bu yarın veya öbür gün terketmek zorunda olduğum bir ülke mı diye düşünüyordu
Sayfa 16Kitabı okudu
Aşkın keşfi, avcılığın önemi ve güneş sisteminin sürekliliğinden sonra kızartma kokusu geliyordu.
Sayfa 71Kitabı okudu
Deneyimlerinden biliyordu ki sessizlik —müziğin yokluğu— bazı erkekler ve kadınlar için karanlık kadar sakıncalıydı.
Sayfa 45Kitabı okudu
Eskiden her şey daha iyiydi, her şey kötüye gidiyordu, Batı dünyasının üzerine yayıldığı görülen uzatmalı ahlak ve entelektüel gölgeler nihaiydi.
Sayfa 39Kitabı okudu
Eskiden her şeyin daha iyi olması onun hayatının müziğiydi, nakaratıydı.
Sayfa 39Kitabı okudu
Yaşlanıyor ve aşkın bitmesinden korkuyor olabilirdi.
Sayfa 19Kitabı okudu