İçimde göç eden tüm güzel duyguların anısına,
“Boğulacağını bildiğin okyanusa hayranlıkla bakmak...”
İçimde göç eden tüm güzel duyguların anısına...
"Uzun zaman olmuştu, göğe yaklaşıp sıkıca sarılmayalı. İçimde göç eden tüm güzel duyguların anısına. Uzun zamandır, bir mum yakıp gömüyorım toprağa. Tek başıma, ellerim cebimde yürüdüğüm karanlık sokaklarda öğrendim yalnızlığı. Aydınlansaydı, anlatacaklarıma kelimeler doğardı."
Sayfa 22 - atılay aşkaroğluKitabı okudu
(Bu sınırsızlığın anısına bir zamanlar biri hakkında aynen şöyle yazmıştım: " Utancının, kendisinden daha uzun ömürlü olmasından korkuyor." )
Sayfa 44 - İndigo YayınlarıKitabı okudu
Uzun zaman olmuştu,göğe yaklaşıp sıkıca sarılmayalı.Içimde göç eden tüm güzel duyguların anısına.Uzun zamandır bir mum yakıp gömüyorum toprağa.Bana yol göstermesi için.
Farklı olan neden dışlanır ki?
"Gitmesi gerek," diye bağırdı kız kardeşi, "tek yol bu, babacığım." Tek yapman gereken onun Gregor olduğunu düşüncesinden kurtulmak. Bunca süredir onun Gregor olduğunu düşünmemizdi asıl hatamız. Nasıl Gregor olabilir ki? Gregor olsaydı insanların böylesi bir hayvanla birlikte yaşamasının olanaksızlığını kabul etmiş ve çoktan kendi rızasıyla gitmiş olurdu. O zaman da ailenin bir oğlu olmazdı ama hayatımıza kaldığımız yerden devam eder ve onun anısına saygı duyardık.
Sayfa 73 - İndigo
Keskin ruh
Uzun zaman olmuştu,göğe yaklaşıp sıkıca sarılmayalı. İçimde göç eden tüm güzel duyguların anısına. Uzun zamandır, bir mum yakıp gömüyorum toprağa. Bana yol göstermesi için. Tek başıma, ellerim cebimde yürüdüğüm karanlık sokaklarda öğrendim yalnızlığı. Aydınlansaydı, anlatacaklarıma kelimeler doğardı.
Sayfa 22Kitabı okudu
'' Senin karşında özgüvenimi kaybettim ve yerini sınırsız bir suçluluk duygusuyla doldurdum. (Bu sınırsızlığın anısına bir zamanlar biri hakkında aynen şöyle yazmıştım : '' Utancının, kendisinden daha uzun ömürlü olmasından korkuyor. '') ''
Sayfa 44Kitabı okudu
içim de göç eden tüm güzel duyguların anısına. uzun zamandır, bir mum yakıp gömüyorum toprağa.
Sayfa 22Kitabı okuyacak
Aruoba’dan Nilgün Marmara anısına
“İsteyerek ölen kişi ile istemeden ölen insan
arasında, temelden, kökten bir fark vardır:
İlki, her şeyin ötesine geçmiş olmakla, huzurludur;
ötekiyse, hiçbir şeyi çözememiş olmakla, huzursuz...
"Bitmeyen sükunlu gece" ile "kabir azabı"
arasındaki fark da bu farkta yatsa gerek...”
Sayfa 12
Senin karşında özgüvenimi kaybettim ve yerini sınırsız bir suçluluk duygusuyla doldurdum.(Bu sınırsızlığın anısına bir zamanlar biri hakkında aynen şöyle yazmıştım:" Utancının, kendisinden daha uzun ömürlü olmasından korkuyor.")
Sayfa 44
Keskin Ruh
Uzun zaman olmuştu, göğe yaklaşıp sıkıca sarılmayalı. İçimde göç ede güzel duyguların anısına. Uzun zamandır, bir mum yakıp gömüyorum toprağa. Bana yol göstermesi için. Tek başıma, ellerim cebimde yürüdüğüm karanlık sokaklarda öğrendim yalnızlığı. Aydınlansaydı, anlatacaklarıma kelimeler doğardı.
Sayfa 22