Bir öyle şaşılası dünya ki burası
Balıklar kahve içerken
Çocuklar süt bulamıyor
İnsanlar sözle besliyorlar
Domuzları patatesle
Anladım
Öyle bir hayat yaşadım ki
Cenneti de gördüm cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadım ki
Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de Bazıları seyrederken hayatı en önden Kendime bir sahne buldum oynadım Öyle bir rol vermişler ki
Okudum okudum anlamadım
Kendi kendime konuştum bazen evimde
Hem kızdım hem güldüm halime Sonra dedim ki söz ver kendine ' Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin
Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin
Öyle bir hayat yaşadım ki, son yolculukları erken tanıdım Öyle çok değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan.
Jose Marti
" Gökkuşağını istiyorsanız yağmurlara katlanmalısınız. "
" Seveceksen yalnız kaldığında aklına geleni değil, hiç aklından çıkmayanı seveceksin. "
Halbuki niçin kahve içeriz? Hiç düşündün mü, Nuri Usta? Tadı için, desen, değil. Tadı için kahve içeceğine limonata iç... Kokusu için mi? O da değil. Turunç şerbetinin yanında bu bulaşık suyunun kokusu nedir ki?.. Sinirleri tembih edermiş. Laf!... Rakı ne güne duruyor?.. Hazımmış. Palavra... Yemeklerden sonra elma ye!.. Öyleyse niçin şu meredi içeriz? Çünkü, evvela, biz kahve içmesek kahveciler kahvelerini kime satacaklar? Sonra, alışkanlık denen nesneyi bilir misin, Nuri Usta? Bilir misin ki insanoğlunun hem en büyük kuvveti, hem en büyük kepazeliği bu alışkanlık denen nesnedir!..
Sayfa 13 - Yapı Kredi Yayınları / 40. Baskı, Haziran 2020Kitabı okudu
Kimseyle konuşmadı beyimiz
Kahveyi koydu fincana
Burnu bir karış havada
Kahve neyine yetmedi yalnız
Sütü şekeri bir yana
Karıştırdı, karıştırdı inadına
O canım sütlü kahvenin
Sayfa 82 - jacgues prevert:
