Yıllar önce mahalleye beni görmeye gelişini, avluda durup konuşmamızı, Melina'nın onu pencereden görüp babası sanışını anımsadım. Donata'nun eski sevgilisi, baba oğul arasında benim için var olmayan benzerlikler yakalamıştı. Ama şimdi aşikıirdı; o haklıydı, ben haksızdım. Nino aslında babası gibi olma korkusuyla kaçmıyordu babasından, Nino zaten babası gibiydi ve bunu kabullenmek istemiyordu.