İstanbul, gerçeği doğadan öğrendi, ama yalanı kendisi yarattı. Göz boyamayı, yüz değiştirmeyi ve hafızayla oynamayı yarattı. Herkesi kendisine bağladı ve sabah uyandığında eski sevgilisini koynunda bulacağına inanan sarhoşlar yarattı. Zenginlerin hak ederek para kazandığına inanan yoksullar yarattı. Bol bol umut saçtı. Kalbi kırıklar elbet gün yüzü görecekti. İşsizler de bir gün eve ekmek ve etle dönecekti. Yalnızlığı gizlemek için ışıklı vitrinler yarattı. Tanrı’nın yokluğuyla yetinmek yerine kendisi Tanrı olmak isteyen akıl yarattı. Ten kokusunu çoğaltan İstanbul, sürekli vaatte bulunan ama uzakta duran sevgili gibiydi. En iyi yalanlar ondaydı. Ona inanmaya can atan kadın ve erkekler yarattı.
Sayfa 163Kitabı okudu
Kalbi kırıklar kalp kıramaz.
Sayfa 3 - Kudret Ayşe Yılmaz
Kalbi kırıklar birbirini bu seslerden tanır. Sahi ruhun izlerini kim silebilir ?
Sayfa 53Kitabı okudu
“Kalbi kırıklar birbirini bulur.Belki hayatın belaları yağarken aynı saçak altlarına sığındıklarından,belki yüzlerindeki bir işaretten.”
Sayfa 151Kitabı okudu
Ben bu yaşadıklarımı yaşayacak adam değildim
lakin çekildi artık su
tuz koktu
ama buna rağmen
gövdem ortalarda bir vicdan azabı gibi sürtünecek bir duvar kenarı arayacak diye bekleyenler
çok bekleyecek
rezil olanlar konvoyunun başı olacağım daha
beceremeyenler mahallesinde muhtar
kalbi kırıklar ordusunda general
Velhasıl bir şişe daha şarap açsınlar bana çok işim var!
Kalbi kırıklar birbirini bulur. Belki hayatın belaları yağarken aynı saçak altlarına sığındıklarından, belki yüzlerindeki bir işaretten.
“Başka bir kalp gidemez
Kırık bir kalbe
Aynı yüksek imtiyazdan
Mustarip olmadıkça kendi de,” diye yazar Emily Dickinson.