AYKUT'UN İKİNCİ GÜNÜ
Nasıl diyebilirim,
Nasıl anlatabilirim?
Bir öyle çıktın usulca mehtaptan,
Ben bir devran döngüsüyle,
Savrulup dururken,
Nasıl diyebilirdim ipince sözlerle aşkımı sana?
Konuşmadım, konuşamadım etmedim,
Pârelendi kafes
"Can kuşu yola düştü.
Kırıktır kanadım.
Sana varacak yolu aç bana.
Derya oldu nefes.
Can Canan’a uçtu.
Buruktur kalbim.
Seni bulacak beni sun bana.
Kesildi ses.
Dil sustu, söz boşa çıktı.
Yıkıktır gönlüm.
Seni görecek gözü ver bana."
Ammar bin Yâsir (r.a.)
Kimsesiz, fakir, Yemenli bir aileye mensuptu. İslam tarihinde “Yâsir Ailesi” adıyla anılan bu aile, müşriklerin en büyük zulüm ve işkencelerine maruz kaldı. Bu işkencelerin tek bir sebebi vardı: Yâsir Ailesinin İslam nuruna bağlanmaları... Müslümanların sayısı arttıkça müşrikler endişeye kapılıyordu. Bedevi, vahşi müşriklerin elinde müminleri
O KENDİSİNİ BİLENE
Bismillah deyip geliyorum,
Usul usul duran tatlı gözlerine,
Her gün ki öpmüşlükten hasret dudaklarını,
Kaşlarını, kirpiklerini yad etmeye geliyorum.
Hem gündüzün hemde gecenin şerefine,
Gelip geçen vapurların birinde,
Seni doyum doyum koklamayı hayal ediyorum.
Sapına kadar aşığım sana,
Sapına kadar vurgunum sana.
Ben kendimi kaybedip
Tozlu raflardan buldum ismini
Ne düşlediysem karanlıkta kaldı
Kitaplarda buldum ayak izlerini
Bir mısrada tebessümün vardı
Okusaydın hissederdin
Bir kuşun kanadındaydı ruhun
Uçtu gitti uçsuz bucaksız
Geleni gideni anlamadı kalbim
Yorgunluğum ayazdan değil
Yılgınlığım hayatın adilsizliğineydi..
Kalbim ile muhabbet eden bülbül uçtu gitti, evim bomboş..
Kuş uçtu yuvadan
Bir kuş uçtu yuvadan, arkasına bile bakmadan
Bir kalp çatladı ortadan giden kuşun arkasından
O an seslendi gözyaşına bulanmış bir ağlama
Ama orada kaldı yuva nedendir ki bu ağlama
Bir kuş uçtu yuvadan aşkını yuvada bırakan
Bir taş düştü yüreğime kalktığında iz bırakan
Bir zaman sonra gözüme takıldı ufukta bir parlama
Sarsıldı ama düşmedi yuva nedendir ki bu ağlama
Bir kuş uçtu yuvadan dokunmaya fırsat bırakmadan
Titredi o an da yüreğim kuş farkına varmadan
Ne kuşlar geldi yuvaya yoktu gözlerinde o parlama
Karardı ama kaybolmadı yuva nedendir ki bu ağlama
Bir kuş uçtu yuvadan kalbim kaldı kanadında
Bir ben kaldım yuvada zannederim kuş hala burada
İsterim ki ayrılık kokan o rüzgâr kuşu geri getirsin
Kuş ayrılığı birde cansız bedenimden dinlesin.