Sabah namazlarına uyanabilmemde beni çok etkileyen o söz...
Sabah namazı Allahın yoklaması gibidir ve bizim o namaz için her uyanışımız "Burdayım,huzurundayım Rabbim" deme şeklimizdir.
Sabah namazına uyanamadığımda hep şunu düşünürüm: "Ben ne yaptım da Rabbim beni huzuruna kabul etmedi?'
Bu nedenle sabah namazına kavuşmak, kalkabilmek Allahın huzuruna kabul edildiğimiz, yüce Rabbimizin bizi huzurunda gormek istediği anlamına gelir.
Uyanılan her sabah namazı aslında başlı başına bir dua ve bir şükürdür.
Namaza erken kalkmak için vakitlice uyunmalı, uyumadan önce Kevser ve Ayetel Kursiyi okuyup namaza uyanmak için(Allahla buluşmak için) dua etmek yardım istemek de çok faydalı olacaktır.
"Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla. O'nu ne uyuklama tutar ne de uyku! Allah'ım, gözümü uyanık kıl, kalbimi nurlandır, benden çok uyumayı ve gaflet ağırlığını gider!"🌸
Peygamber Efendimiz(sav)'in 80 tane sünneti
1) Affetmek
2) Çalışmak
3) Süt içmek
4) Saç örmek
5) Etli yemek
6) Koşmamak
Bayram Sünnetleri 🙂🕊️
📍Erken kalkmak
📍Gusletmek
📍Akrabaları ziyaret etmek
📍Güzel koku sürmek
📍Kabir ziyaretinde bulunmak
📍Hediyeleşmek
📍Çocukları sevindirmek
📍Dargınlıkları gidermek
📍Temiz giyinmek
Sabah namazına kalkmak aşk işidir. Hiçbir bâtıl din, her gün ama her gün, ortalık ışımaya başlarken, kurt kuş uykuda iken, insanı ayağa kaldırmaya cesaret edemez.🌸🌿
Sezai Karakoç
Sabah namazı huzurdur. Huzura ulaşanlara selam olsun.🌼
İlk Ölüm
Şubat Ayı Öykü Etkinliği. 🍀
#154732904
Yine kulaklarıma fısıldayan ama yüreğimi parçalayan o sese uyandım bu sabah. Güneşin de sesi olur mu demeyin, çünkü sadece kulaklarımdan biliyorum onun varlığını. Gözlerime değen ışığının yansıması sanki yeşermeye başlayan morluklarımın rengi gibi geliyor. Işığın, ısının
Sanırım yıllar geçse de bir köşeye çekilip, sorgusuz sualsiz duvarı izlemekten vazgeçmeyeceğim. Eski küçük kızın canı yandığında göz yaşları düşerdi yanaklarından. Sabahlara kadar ağlayıp uyanınca yeniden kalkmak isterdi. Şimdi ise ağlayamıyorum, çok ağlayınca göz yaşları biter derlerdi. Sanırım doğru. İçim ağlıyor, içim kan ağlıyor, en garibi de ben gülüyorum. Saatlerce kasvetli havanın yaşattığı hislerimi sorguluyorum. Duvarlar hiçbir şekilde konuşmuyor. Benimde konuştuğum söylenemez. Konuşmuyorum ama içimdeki melodinin duyulmasını istiyorum. Yıllar sonra nerede, nasıl olurum bilmiyorum hatta tahmin bile edemiyorum. Bir insan bu kadar hayat dolu olup bu kadar hayatını nasıl karanlık görebilir aklım almıyor. Güçsüz değilim fakat güçlüyüm de diyemiyorum. Kalabalıktayım bu yüzden yalnızım da diyemiyorum. Melankolik olmak ruhuma işlemiş. Göz yaşlarımın her daim içimdeki çiçeği sulayacağını bildiğim için asla kurutmayacağım. Ve mevsimi geçmiş bir çiçeği yeniden yeşertmeyeceğim.
Affet bu gece ölmek istedim satırlarını dinlerken yazıyorum bunları
2-3 Haziran gecesi
Seneler önce bugün çıldırmış gibi ağlıyordum
Hatırlıyorum
O gece ölmeyi çok istediğimi
Kokunu bir kere daha duymak istediğimi
İliklerime kadar hissettiğim geceydi
Bu gece farkli hissediyordum tarihe bakmamışım
Bu gece yine yaşadım o anları
O anlarda yüzümü
Dünyaya sana ait bir ses, bir renk, bir ezgi, bir eda, bir duruş, bir cümle bırak, sana has bir düşünce bırak. Koşmak zorunda değilsin, düşersen kalkmak zorunda değilsin. Düştüysen bir süre çimenlerin tadını çıkarabilirsin. Sana sürekli koşmanı söylüyorlar. Yarışmanı, birilerini arkanda bırakmanı, ipi önce göğüslemeni bekliyorlar. Hep daha hızı koşmanı istiyorlar. Ben ise sadece annenin, çocukluğunda sana söylediği bir sözü hatırlatacağım: Koşma, Düşersin!