Uyku, niçin böyle bir oyun oynuyor, niçin eli kanlı katillerle masumları, suçlularla mazlumların yüzünü aynı biçime sokuyor hepsini sakinleştiriyor, hepsine dingin bir ifade takıyor?
Ne olursa olsun, zaman en kötü günü de sona erdirir
Shakespeare’in geçen 500 yıla rağmen, hala Dünya Edebiyatı’nın en önemli isimlerinden biri sayılmasının nedeni, muhakkak tartışılmıştır, tartışılmaya da devam ediyordur. BBC’nin yaptığı “1000 Yılın Dâhileri” anketinde Newton, Churcill gibi isimleri geride bırakan Shakespeare, tüm bu tartışmaların üzerinde büyük bir sonuç olarak durmaktadır.
☆☆☆
Gel ey gece,
Kirpikleri kavuşturan karanlık,
Bağla gözlerini yumuşak yürekli gündüzün.
Görünmez kanlı ellerinle yırt at,
Uykularımı kaçıran varlığın kader yazısını.
Gün soluyor; karga çal kanat gidiyor kara ormana,
Gündüzün iyi kulları boyunlarını büküp
Uykulara dalmak üzereler, gecenin kara güçleri
Avlarının üstüne saldırmaya hazırlanırken…
☆☆☆
Akışınızı işgal ettiğim için kusura bakmayın. Okudukça işaretleme amaçlı. Tamamen kişisel :)
1. Gurur ve Önyargı - Jane Austen
2. Geceye Övgüler - Novalis
3. Mutlu Prens - Oscar Wilde
4. Seçme Masallar - Hans Christian Andersen
5. Kerem ile Aslı - İsa Öztürk
6. Yürek Burgusu - Henry James
7. Duino Ağıtları - R.M.Rilke
8. Modeste Mignon
"Kendine iyi bak" dedi kadın kapatırken.
Gelecekte bir oyundu sanki
Şekerler ve haplarla oynanan.
Var mıydı kadın gerçekten?
Hatırlar mıydı istese yarını?
"İstediklerimin yarısını bilsen
Her şeyi anlatabilirsin o kelimelerle"
Dedi geçmişten bahsederken.
Garip bir çöl hayvanı mıydı geçmiş,
Yoksa damlayan kum taneleri