... okuduğum eski bir kitapta, "Çok gülen mutludur, çok ağlayan mutsuzdur" yazıyordu - oldukça tek yanlı bir görüş, ama her ne kadar basmakalıp sözün dik âlâsı olsa da, basit doğruluğu yüzünden hiç unutamadım. Bu yüzden, neşeli ruh hali ne zaman gelirse gelsin, -ki asla yanlış zamanda gelmez- içeri girmesine izin vermeden önce, hoşnut olmak için her bakımdan bir nedenimizin bulunup bulunmadığını öğrenmek istediğimiz için ve önemli sorunlarımızda rahatsız edilmekten korktuğumuz için ciddi ciddi düşünmektense -ki bunlarla neyi düzelteceğimiz de çok belirsizdir- ona tüm kapıları açmak gerekir: Neşelilik doğrudan doğruya bir kazançtır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Kadınlar böyledir, mekânı benimser, onu sular süpürür, yuva kılar. Evin direği erkektir derler inanmayın.
Sayfa 127Kitabı okudu
Bahtımın yıldızı sanmıştım seni.
Sayfa 37Kitabı okudu
Mademki aşkın kapısı onlara kapalıydı, o hâlde başka kapıları açmak lâzımdı.
Sayfa 70 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Herkesin önünden kaçmak için can attığı bu kapıları, sen zorlayıp açmak cesaretini göster.
𝑮𝒐𝒆𝒕𝒉𝒆
Bizde asalet Avrupa'daki gibi sınıf ayrımına dayanmaz. Aristokrasi, Burjuvazi, feodal beyler falan yoktur. Bizde asalet ahlak ile belirlenir; parayla, mevki ve makamla, madalya ile değil.
Sayfa 13 - dergah
Dışarıda gökyüzü, bulutlar, kuşlar, ağaçlar, insanlar, sesler, renkler, umutlar, düşünceler, özlemler, sevinç ler, aşklar. Heyhat!..
Yeniden kara bir güne başlayacak mı? Bu karanlık daha ne kadar sürecek?
Gece. Yıldızlarını kaybetmiş bir gök. Ağır, sisli, kurşun gibi bir hava. Işık ve ses ile kapatılmaya çalışılan iğ renç manzaralar.
Seni anlıyorum. Seni seviyorum. Senden nefret ediyorum. Seni istiyorum. Sensiz yapamıyorum. Vesaire. Bütün bunların manası her ferde, her ana, her şarta gö re farklı farklıdır. Ama ne kadar garip. Umumi olarak kullanıp duruyor ve anlaştığımızı sanıyoruz.