Şikago Mezbahaları yazıldığı dönemde büyük etkiler yaratmış bir eser. Yazarın büyük ve zorlu bir gözlem sürecinde yazdığı aslında bir çok bölümü gerçek olan bir kitap...Tam bir hayal kırıklığı...Amerikan rüyası...Amerika'daki işci sınıfında ki kadın, erkek, çocuk demeden saatlerce ve çok trajik bir paraya kullanılıp, kenara atılmalarının gerçek yüzü aslında. Kapitalizmin yuttuğu yaşamlar...Kitabı okurken mezbahalarda ki o sıcağı, kan kokusunu, o karlı yolları iliklerime kadar hissettim. Açlık, sefalet hepsi hat safhadaydı. Uzun bir süre bu sarsıcı etkisini unutmayacağım. Bir Steinbeck Gazap Üzümleri, bir Yu Hua Yaşamak tadında okudum.
Yazarın vermek istediği mesajları çok aşan, çok başarılı, çok güzel kurgulanmış. Kitabı okurken hep şunu düşündüm. Insan yaşamak zorunda kaldığı ülkede zamanla herşeyi kabul edebilir duruma geliyor. Kaybolmak, umutlarını yitirmek, kocaman bir boşlukta, cehennemin her katını yana yana geçmek...En lüks imkanlara sahip olan insanlar etrafında ve sen sadece kuru bir ekmek parçası için, ölmemek için; sevdigini unutmak pahasına, çocuğunu bir çamur deryasında boğulmak üzerine; o mezar ülkeye gömmek...Gerek var mı? Ülkeni terkedip fazla hayal kurmaya gerek var mı? Insanın doğası bu değil mi hep daha fazlasını istemek ve o imkanı yakalamayınca güçlülerin sivri topukları altında delik deşik olarak, az az yok olmak...
Gerçeğin acımasızlığı...
