Galip'in hikayesini okurken zaman zaman sayfaları tekrar etmem, bazı cümleleri yeniden okumam, betimlemeleri hayal edebilmek için gece saatlerini yani daha sakin bir zaman dilimini tercih etmem gerekti. Yavaş okuduğum, başlarda anlamakta zorlandığım ama sonlara doğru içinde yaşadığım bir roman oldu.
Neslihan Bushi ; roman, hikaye okumanın bize neler kattığını anlattığı bir yayınında; eğer bir kitabı okurken akıcı, bir şey hissetmeden, zorlanmadan okuyorsan o kitap sana bir şey katmıyordur, demişti. Okurken hep bunu hatırladım.
Rüya'nın silik kalması, 19 kelimelik mektubun paylaşılmaması merakımı artırdı. Kitap bitene kadar Rüya hakkında bir betimleme bekledim. Merakım bana kaldı.
Şeyh Galip'in Hüsn-ü Aşk'ı, Mevlana, Şems, Binbir Gece Masalları'yla zenginleşen kitapta Orhan Pamuk bütün dil oyunlarını kullanmış. Betimlemelerin zenginliği Orhan Pamuk hayranlığımı artırdı.
"İmza
Bir akıl hastası değil, sadece sadık bir okurunum."
