" Beni bırakıp gittin sandım. "
Olur mu öyle şey canım?"Biz yola çıktıklarımızı yolda bırakmayız, başkasına da değişmeyiz." Bunu konuşmadık ama bu da bir yol kaidesidir. Yoldaşına sahip çıkacaksın...
kıyıya vurdu tutulmayan sözler
kimse üstüne alınmıyor mecalsiz bekleyişleri
"Şükür yolumuz hiç kapanmadı şimdiye dek. "
Mevlana der ya zaten :
" Kalbinde iyilik biriktirenlerin yolu daima açıktır. "
Ve gittikçe aydınlanan her yeni günden korktuğunu hissetti.
" İyi bir öğrenci olmayı da öğrendim sayende. "
" Hesapsız ve programsız olmanın tadını çıkarıyorum işte. Özgürlük bu olsa gerek. Zincirlerimden kurtuluyorum fena mı?"
*
Ateşi ancak içinde kaybolan bilir. Tıpkı aşk gibi...
*
Sayfa 74 - Destek YayınlarıKitabı okuyor
*
Bazı şeyler kelimelerle anlatılamaz. Anlatılırsa değeri kaybolur…
*
Sayfa 74 - Destek YayınlarıKitabı okuyor
İki ezgi ve iki yapı, ruhuma izler bırakmış dört karşılaşma ânı… Güzellik karşısında dört kendinden geçme ânı… Güzellik unutulmaz.
Sayfa 54Kitabı okuyor
“Yaptığın her yolculuk kendi gönlüne, kendi ruhuna yürüdüğün yollardır.’’
“Birinde hayaL kırıkLığına uğradıysan, herkeste aynı hayaL kırıkLığını yaşayacağını düşünmek, karşındaki insana haksızLık etmek değiL mi?”
Kim bilir belki bir gün yine kesişir zaman, yine kesişir kaderlerimiz, belli mi olur?
Baktığına herkes bakar, ama senin onda gördüğünü herkes görmez.
Herkes âşık olabilir ama hiç kimse
senin gibi sevmez.
Tek fark sensin, seni özel kılan da
sevdiğin değil, Sevgin.
Şems-i Tebrizi
Karşılaşmalarla ve sınavlarla dolu bu yol , anlıyorsun ki sana hizmet ediyor. Yaprak bile nedensiz kımıldamıyor şu evrende. Rüzgarın bile söyleyeceği sözü var sana. Yeter ki uyanık olsun, öğrenci olmaya razı kalsın gönlün. Şu hayat yolculuğunun hiçbir anında sakın
"Ben Oldum!" deme.
"Çünkü ben oldum demek, ben öldüm demektir."
Herkes önemli bir şey olmaya çalışırken sen hiç ol. Çünkü bir şey olana herkes zarar verebilir ama hiç olana kimse zarar veremez.
Ah! Son bir nefesim varmış da
Ölünceye kadar onu tutacakmışım
Gibi tutuyorum içimde seni.
İnsan yüreği ve ilmi kadar özgürdür...
" Bizi esir ettiler
bizi hapse attılar
beni duvarların içinde
seni duvarların dışında.
Ufak iş bizimkisi.
Asıl en kötüsü
bilerek, bilmeyerek
hapishaneyi insanın kendi içinde taşıması. "
(Nazım Hikmet)
Bazen dünyayı dolaşırsın ama hapisliğin bitmez. Dikkat et...
Gögsümün üzerine bir taş oturmuş. Onu kaldırsam. Kalbim özgürleşecek belki bilmiyorum.