Karnıma ağrılar girdi, başım ağrıdı, döndü... Belim büküldü, dilim sustu, gözüm bakakaldı çaresizlikten... Okurken yaşadım ve yaşanmış ya da yaşanabilir şeyler olmasından dolayı kalbim sancıdı... Yemek yiyemedim, konuşamadım. Satırlar arasına sıkıştım iki büklüm oldum...
Şükrettim, bol bol şükrettim sahip olduklarım için.
Bakış açım değişti insanlara... Birilerine bir şeyler vermek, yardım etmek için bizden istemelerini beklememeliyiz, bunu anladım. İhtiyacı olmadığını düşünerek yardım elimizi uzatmadığımız, gururundan aç uyuyan kim bilir kimler var çevremizde... Kim bilir kimler düğmelerini bile söküp satmak isteyecek kadar muhtaç da, kışları dayanılmaz soğuklarda, yeleğine kadar satmak zorunda kalıp, içinde yelek olmadığını görmeyelim diye paltosunun önünü açamıyor önümüzde...
Kesinlikle okuyun bu kitabı... Kelimelere dökemediğim bir duygu karmaşası yaşıyorum şuan...