Şems-i Tebrizi nin 40 kurali
1.kural
yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. şayet tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sende korku ve utanç içindesin çoğunlukla...yok eğer tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut
Atamızın tek aşkı Fikriye hanıma yazdığı şiir ve yaşanılan süreç
Atatürk kendisi için yaşamayı seçmedi hiçbir zaman. Türk kadınına örnek bir figür olan Latife Hanım’la evlendi; iyi eğitimli, iyi derecede yabancı lisan bilen biriydi çünkü. Bu da annesinin vasiyetiydi. Bu yüzdendir Latife tercihi... Hiçbir şey kalbinden koparıp atamamıştır Fikriye'yi.
Atatürk’ten Fikriye Hanım'a;
“İçsem de bir kadeh
— Bu asrın minaresi başında durup yüksek bir sada ile üstadın şu sözleriyle seslenmek istiyorum alem-i İslama!
●Ey eski çağların cihangir Asya ordularının kahraman askerlerinin ahfadı olan vatandaşlarım ve kardeşlerim! Beşyüz senedir yattığınız yeter. Artık uyanınız, sabahtır. Yoksa sahra-yı vahşette yatmakla, gaflet sizi yağma edecektir.
Eylülün kapısında
Bir başkadır şairin gönlünde Eylül. Sararan yaprakların yüzüyle olgunlaşır. Her zamanı zamandan bir hatıradır. Geçmişin değişmeyen bir parçasıdır aslında mevsimlerin devri alem olduğu şu zamanda neyi nasıl yaşanılması gerektiğini bilmek gerekiyor. Hayatın kemale ermesi gibiydi Eylül. İnsanın saçlarının beyazlamaya yüz tuttuğu
#hayat
Sadi Şirazi'ye sormuşlar; İnsan nedir?
"Yek katre-i hûnest, sâd hezârân endişe.."
"Bir damla kan ve bin bir endişe.." demiş.
Tebrizli Şems'in 40 Kuralı
1.kural: Yaradani hangi kelimelerle tanimladigimiz, kendimizi nasil gördügümüze ayna tutar. Sayet tanri dendi mi öncelikle korkulacak, utanilacak bir varlik geliyorsa aklina, demek ki sen de korku ve utanç içindesin çogunlukla. Yok, eger, tanri dendi mi evvela ask, merhamet ve sefkat anliyorsan, sende de bu vasiflardan bolca mevcut demektir.
2.
Bazen sadece kendinde kalmalı insan.
Hayat kaynağı olan haklarının yerini sancılarla kahırların alacağını bilebilir mi mutlu sanan ?
Sura üflense durulsa sular, bir ben bende kalsam seni kendimden uğurlarken ardından bakakalan.
Göğ kusarsa küf tutmaya yüz tutmuş anıları hatırlatır insana hayat gibi koca bir masal zaman!
Kuraklaşmış toprakta sararır başaklar, oysa sıralıdır herşeyin hakkından gelen yalan.
Rabbim herşeyden haberdar birgün kopacak kıyamet, sanma kendini hancı geçici bu cihan...
Zaman kör hâkim, harmanlanmış duygulara hayıflanıp üzüntüyü hisse ediyorum.
Kaç mevsim sonbaharı yaşadım da yapraklarım soldu, hayatın keşmekeşinden sıyrılıp hâkikat yoluna varıyorum.
Bektaş olup bir çınar gibi yıkılmadan hâk yoluna meşakkatsiz varılmayacağını vasıflanıyorum...
Nâmahrem perdesine el uzatanı kabrin zindanına esir edecek Rabbim!
Merhamet yüzünde ki hilâlde mi saklı, içinde ki dualar salkım salkım kalb-i selim.
Kader enginliğine sabredene buluttan damlayan katre inci olur takdim...
Ecel suretinde dokunurken günahlar, boy veren fücûr başakları sulayan beşer.
Mahiyet meydanında kötülük tohumları ekenler hüma uman tamah kapısında bekler!
Kendi kadrini bilmeyen arpa miktarı ikbaliyle cehennem tuğlaları ekler...
© _siirella_
İnsan Nedir?
“Yek katre-i hûnest ve sâd hezâran endişe...”
“İnsan; bir kaç damla kan ve bin bir endişe..”
| Şadi Şirazi