“Cahiliyyede de adı Abdüşşşems (güneşin kulu) idi. Müslüman olunca Resûlullah ona
Abdurrahman adını verdi... Hayvanları çok severdi. Yedirdiği, taşıdığı, temizlediği ve koruduğu bir kedisi vardı. Kedi onu gölgesi gibi takip ederdi...
İşte böylece ona Ebû Hüreyre (kedicik babası) denildi...”