Ölümden sonra ‘bir gölge’ olarak bile geleceğe kalmak umutları nasıl biter, kesinlikle unutulmak, ‘Bu da kim? Ne işi var bizde?’ sorularıyla süprüntüye atılıvermek ne korkunç bir kaderdir...
Sayfa 288
Bizim yorgunluğumuz gövdemizde değil, ruhumuzda olsa gerek...
Sayfa 24
Anlıyorsunuz demi artık ?
"Düşünme, dayanma, hayal etme gücümüz ne kadarsa o kadar insanız. Yaratılmış olmanın, toplum baskılarının özürüne sığınamayız. Sorumluluk idrakine varmış insan, sınırsız olarak hürdür. Hürlüğü arttıkça sorumluluk artar. Artan sorumluluk karşısında ister istemez bunaltı duyarız. Anlıyor musun küçük abla, niçin uyumuyorum gecelerdir?"
Türk'ü küçümsemek aptallıktır.
Sayfa 40Kitabı okudu
"Çünkü, artık, sıradan bir vatandaş değildi. Elinde iyi kötü bir savaş silahı olan, SORUMLU İNSAN’dı."
Sayfa 156 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Kitabın en güzel alıntısı kanımca.
İnanın bana, o zamanlar aşklar ömür boyu sürerdi. Bir kız,
camdan el salladı mı, havalara uçardık. Bir gülücük, mahcup, kaçamak bir bakış, bir merhaba... yavru kuşlar gibi heyecanlanırdık. En büyük hazine kalbimizdeydi. Nasıl utangaçtık; gönül verdiğimiz kişiyi incitmekten de, onun karşısında küçük düşmekten de ödümüz kopardı. Karşılıksız aşklar,
"Hangi memlekette erkekler, kadın yardımını küçük görmüşlerse, o memleket mahvolmuştur."
İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Çok düşündüm. Bugünkü dünyada, Allah'a sığınamıyorsun kişisel sorumluluklarından..."
Sayfa 295 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
