Adalet Sarayından Greve Meydanına kadar yaptığı yolculuk sırasında, Quasimodo'nun hüzünlü ve tiksinti verici yüzünü nasıl bir kibir ve mutluluk ifadesinin kapladığını tasvir etmek çok güçtü. Hayatında ilk kez kendine saygı duymanın keyfini yaşıyordu. Şimdiye kadar yaptığı iş yüzünden aşağılanmış, görüntüsüyle tiksinti uyandırmıştı. Bu yüzden, sağır olmasına rağmen, gerçek bir papa olarak, kendinden nefret ettiklerini hissettiği için kendilerine nefret beslediği bu insanların alkışlarının tadını çıkarıyordu. Tebaasının delilerden, aksaklardan, çolaklardan, hırsızlardan, dilencilerden oluşmasının ne önemi vardı? Onlar uyrukları kendisi hükümdardı. Ve doğrusunu söylemek gerekirse, biraz da korkunun eşlik ettiği bu alaycı alkışları, bu yapmacık saygı gösterilerini ciddiye alıyordu. Korkunun nedeni bu eğri bacaklı, sağır kamburun güçlü, çevik ve tehlikeli olmasıydı: Bu üç özellik gülünçlüğünün etkisini hafifletiyordu.....
Gök kubemizi 1923 te çaldılar… Harf İnkilabı isimiyle
Kendi Gökkubemiz Yahya Kemal Merhum'dan mülhem bir ifade.
Biz Gökkubemizi nerede yitirdik, ne zaman yitirdik, nasıl yitirdik...
…bunu buna başlayalım mı…?
Bu soruyu sormak bile aslında, bu yolculuğun ilk adımlarından biri olmalı.
Çünkü birçok insan Gökkubemizi kaybettiğimizin bile farkın da değil.
Önce meseleyi doğru ortaya koymak lazım.
Her yolculuk insanın kendine yolculuğudur. Kimi bin defa gider Kâbe'ye de kendini bulamaz, kimi köyünden bile çıkmamıştır ama gönül kâbesinde yaşamaktadır.
Sayfa 52
Gerçekten yaşıyor musunuz?
Gerçekten yaşıyor musunuz? Yada yaşadığınızı mı sanıyorsunuz?
İnsan ev inşaa etti, ev insanı kendine bağladı. En son ne zaman evinizi unutup, gerçek anlamda "yolculuk" yaptınız
Narsisus'un kendine olan aşırı sevgisi ve kibre varan özgüveni onun sonunu getirmişti. Onun ruhundan ve bedeninden yükselen nergis ise sevmeyi, paylaşmayı, letafeti, inceliği anlatır. Nergis, gelin çiçeği olarak da bilinir. Bir gelin gibi narin, sevgi dolu, aşk dolu, hayat dolu bir çiçektir. Nergis aynı zamanda sevgi çiceğidir. Sevginin paylaşıldığı zaman çoğaldığını ve dünyayı güzelleştirdiğini anlatır bize.
Sayfa 274Kitabı okudu
... Bir gün Narsisus, nehrin kenarında su içmek için eğildiğinde suda kendi aksini görür. Sudaki aksine aşık olur. Bu nasıl bir güzellik diyerek kendisine aşkını ilan eder. Ama kısa bir süre sonra kendine olan aşkının onu eritmeye, tüketmeye başladığını görür. Zira kendine aşık olanın aşkına bir karşılık bulması mümkün değildir. Böylece sudaki yansımasına, kendi suretine kendisine aşık olan insanın trajik hikayesi başlar. Kendinden başkasını görmeyen, beğenmeyen, iltifat etmeyen Narsisus yavaş yavaş ölmeye başlar. Suya düştüğü yerde bir çiçek biter. O çiçeğin adı nergistir. ...
Sayfa 274Kitabı okudu
...Kendine ait bir sözü olmayanlar ancak başkalarının söylediklerinin ekosu olurlar.
Sayfa 273Kitabı okudu
Adalet Sarayından Grève Meydanına kadar yaptığı yolculuk sırasında, Quasimodo'nun hüzünlü ve tiksinti verici yüzünü nasıl bir kibir ve mutluluk ifadesinin kapladığını tasvir etmek çok güçtü. Hayatında ilk kez kendine saygı duymanın keyfini yaşıyordu. Şimdiye kadar yaptığı iş yüzünden aşağılanmış, görüntüsüyle tiksinti uyandırmıştı. Bu yüzden, sağır olmasına rağmen, gerçek bir papa olarak, kendinden nefret ettiklerini hissettiği için kendilerine nefret beslediği bu insanların alkışlarının tadını çıkarıyordu. Tebaasının delilerden, aksaklardan, çolaklardan, hırsızlardan, dilencilerden oluşmasının ne önemi vardı? Onlar uyrukları kendisi hükümdardı. Ve doğrusunu söylemek gerekirse, biraz da korkunun eşlik ettiği bu alaycı alkışları, bu yapmacık saygı gösterilerini ciddiye alıyordu. Korkunun nedeni bu eğri bacaklı, sağır kamburun güçlü, çevik ve tehlikeli olmasıydı: Bu üç özellik gülünçlüğünün etkisini hafifletiyordu.
Sayfa 71Kitabı okuyor
