Kendiyle barışık olmayan, başkalarıyla savaşır.
" Artık kendini aramak için kendini terk etmesi lazımdı. Etti..."
Sayfa 171 - Az KitapKitabı okudu
Güneş doğar doğmaz, adam ve kadın kalkıp dışarı çıkmışlar. Pruvanın iki yanına teknenin henüz sahip olmadığı ismi yazacaklarmış beyaz harflerle. Öğlene doğru cezirlerle birlikte Bilinmeyen Ada nihayet denize açılmış kendini aramak amacıyla.
"El duası bitmeden yapılacak dil duası yalnızca bir gürültüdür; çünkü yine ancak elce ve dilce hazır olanlar huzur bulurlar..."
Tarih ancak ve ancak geleceğe ilişkin projesi olan milletler için anlamlıdır; sadece övenler için tatmin edici bir nostalji iken sadece sövenler için ise kurtulunması gereken bir yüktür...
Köprüden Önce On Çıkış!
Evliliği tehlikeye sokan dört şey:
1. Eleştiricilik: Eşin hep kötü yanlarına odaklanmak, iyi taraflarına kör olmak.
2. Savunmacılık: Her defasında kendini haklı çıkaracak sebepler aramak.
3. Küçümseme: Eşini eşit bir özne olmaktan çıkarıp, nesneleştirme.
4. Duvar örme: Duygusal iletişim yollarını kapatma; duyusal sağırlık.
Sayfa 98Kitabı okudu
''Hiçbir başarıya çiçekli yollardan ulaşılmaz''.
Kendinden emin olamayanlar başkalarının varlığını tehlikeli bulurlar çünkü.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Bilinmelidir ki, tüm beşeri ve dinî görüşler insan denilen soruya birer yanıttır. Bu nedenledir ki, yanıtları ortadan kaldırmak, hiçbir zaman soruyu yani insanı ortadan kaldırmaz; sorunun ortadan kalkması insanın ortadan kalkması demektir çünkü...
Sayfa 10Kitabı okuyor
Dünya ve yaşam bize gerçek bir doyum vermeyecekse, ne tür kültürel ideallerimiz olmalı? En iyi şey asla erişemeyeceğimiz bir noktadaysa ve aslında en iyisi "doğmamış olmak, var olmamak, hiç olmak"sa? Nietzsche : The Ethics of a Moralist (Nietzsche: Bir Ahlak Kuramcısının Etik Anlayışı) adlı kitabında Peter Berkowitz şöyle der: "Nietzsche, Yunanların yabani ve kösnül mitlerinin temsil ettiği o bulaşıcı iyimserliğin.
taşkın neşeli halin, yiğitlik ve sıhhatin nasıl olup da insanın sefil yazgısının bütünüyle farkında olan insanlardan çıktığını merak eder." Diyebiliriz ki, bunlar ancak söz konusu farkındalığın sindirilmesinden sonra çıkabilirdi. Eğer gerçek doyum mümkün değilse -sadece (psişik) simya, idealize etme, meydan okuma, Nietzsche'nin hakikat yüzünden mahvolmamak için başvurduğumuzu öne sürdüğü kendi kendini kandırma sanatı varsa- o zaman buradan çıkacak sonuç açıktır. Ya yanlış doyumları arıyoruz ve aramak üzere eğitildik ya da yanlış, doğamıza düpedüz aykırı bir dünyada yaşıyoruz demektir.
Sayfa 133Kitabı okudu
