Sevme becerisi özfarkındalığı gerektirir, çünkü sevmek diğer insanla empati kurabilmek, onu takdir edip potansiyelini olumlamak demektir. Sevgi aynı zamanda özgürlük de gerektirir; sevgi özgürce verilmediğinde gerçek anlamda sevgi değildir. Bir kimseyi, başka birini sevme özgürlüğünüz olmadığı yahut sözkonusu kişiyle doğuştan gelen tesadüfi bir kan bağınız olduğu için sevmek sevgi sayılamaz. Bunun da ötesinde, kişi birini sözkonusu insan olmadan yapamayacağı için "seviyorsa" o sevgi isteyerek verilmiyordur; çünkü kişi böyle bir durumda sevmemeyi seçemez.
Sayfa 230Kitabı okudu
Sevmek...
"Sevmek, güzel birine aşık olmak değil, o kişide bilmediğin bir zamanın, beklenmedik bir anında kendini bulmaktır."
Fyodor Dostoyevski
Sevmek, birini bulmak veya kazanmak değil… Bir başkasında kendini bulmaktır…
Emma Goldman
Dostoyevski, sevmeyi şöyle tanımlamış: "Sevmek, güzel birinde aşkı aramak değil, o kişide bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında kendini bulmaktır."
Sevmek, güzel birine aşık olmak değil, o kişide bilmediğin bir zamanın, beklenmedik bir anında kendini bulmaktır.
“Gidecek yerin yoksa, kendine gel.
Bir an önce gel. Sevmek nasıl oluyormuş,
onlara kendini severek göster!”
Martin Heidegger, "Hayat hikâyedir. Ve bir insanı sevmek, onun hikâyesini sevmektir." Her insan kendi hayatının işçisidir dedik ya, işte bu hayat aslında bir hikâyeden ibaret. İnsanın kendi hikâyesini okuması ise başka bir insanın hikâyesini okumasına bağlı.. Çünkü insan kendini bir başkasında tanır. Yani başka bir hikâyede...
İnsan bir hikâyedir
Sevmek, güzel birine aşık olmak değil, o kişide bilmediğin bir zaman, beklenmedik bir anında kendini bulmaktır.