“İnsan en kötü şeyleri hep kendinden bilir.”
Her bir yaşam öyküsü, öbür yaşamların parçacıklarıyla tamamlanır.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Okur Takip Önerileri
“Deryada deryalıklar, suda oynar balıklar
Ne bu sevda olaydı, ne de bu ayrılıklar.”
Zavallı çocuklar! Sizin o mini mini elleriniz birkaç asırdan beri insanlığın altında inlediği esaret zincirlerini kırmak için değil, belki kendiniz gibi küçük kuşları, güzel çiçekleri okşamak içindir.
Bak yüzüme, bak sözüme,
Dünya kaçtı gözüme;
Çıkamaz.
Yaşamak değil,
Beni bu telaş öldürecek.
Kim o, deme boşuna..
Benim,ben
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Başdan başa sen.
Sen,sevgiden şımaran çocuk,
Ben şaşıran budala.
Eğer nasıl biri olduğumu bilseydiniz, şu anda beni selamlarken yüzünüzde gördüğüm o tatlı, dostane gülümseme kim bilir nasıl donup kalırdı dudaklarınızın kıyısında!
Hatta acılı zamanlar bile iyidir, zaten acısız insan mı var?
Sevginin bulunmadığı yerde aklı da arama.