Ne güzel anılardı! Keşke hiç bitmeseydi!
Sanki hiç yaşanmadı, yoksa hayal mi, neydi?
Ruh dünyam darmadağın, yok taş üstünde taş,
O güzelim yıllardan, geriye kalan birkaç damla yaş...
Sayfa 245
...Birlikte yavaş ama emin adımlarla yürüyorduk. Ona biraz daha sokularak koluna girdim.Yakındaki bir ağaç dalından düşen şarap rengi iki yaprak,sonbahar rüzgarıyla bir süre farklı yollarda dans etti ve sonra yavaşça yere süzülerek ıslak zeminde yan yana yerlerini aldı.
.............................SON..........................................
NOT:Keşke hiç bitmeseydi...
Ah o çocukluk dünyası...
Bunca acılara, bunca zorluklara rağmen yine de pembe hayaller, renkli dünyalar...
Keşke hiç büyümesek de o çocuksu güzellikler bitmeseydi.
Sayfa 44 - NesilKitabı okudu
