“Ama varlığımı bir başka varlıkta erimiş hissederken yaşadığımı da hissettim ...
Keşke hiç bitmeseydi.”
Varlığımı başka bir varlıkta erimiş hissederken yaşadığımı da hissettim. Gözlerim yaşardı. Keşke hiç bitmeseydi. Ama ne çabuk bitmişti ve en güzel kısmı bitmişti.
keşke sonu böyle bitmeseydi…
Gülşah, sana
hakkım varsa iki cihanda da helal olsun,” dedi gözlerinden yaşlar süzülürken, titreyen sesine aldırmadan.
“İkimiz de biliyoruz ki bu, bu dünyadaki son vedamız. Bitti işte, hiç bitmez sandığımız sevdamız. Üzülme olur mu Gülşah? Bu hayatın garipliklerinden biridir, çok seven kavuşamaz. Kim ki bir kulu Rabbinden çok severse o kul sevdiğine kavuşamaz. Bilirim çok üzülürsün sen ama üzülme ne olur, yavrunu düşün,” derken hüngür hüngür ağlamaya başladı.
Sayfa 255 - Müptela yayınlarıKitabı okudu
Ama varlığımı bir başka varlıkta erimiş hissederken yaşadığımı da hissettim. Gözlerim yaşardı. Keşke hiç bitmeseydi. Ama ne çabuk bitmişti ve en güzel kısmı bitmişti.
Keşke saatler dursaydı, zaman geçmeseydi, gece bitmeseydi...
Sayfa 204Kitabı okudu
Gözlerim yaşardı. Keşke hiç bitmeseydi. Ama ne çabuk bitmişti ve en güzel kısmı bitmişti.
Sayfa 206Kitabı okudu
Bugün Pazar Değil
Ben mi öylesine sevdalıyım,
Sen mi sahiden bunca dilbersin!
Herhalde sevişmek hârika şey;
Kolların boynumdan çözülmesin.
Yarın pazar değil karıcığım;
İşe gitmek var, takdir edersin.
Keşke hiç bitmeseydi bu gece,
Daha, daha çok sevişmek için.
Sayfa 221 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yarın Pazar Değil
Ben mi öylesine sevdalıyım,
Sen mi sahiden bunca dilbersin!
Herhalde sevişmek harika şey;
Kolların boynumdan çözülmesin.
Yarın pazar değil karıcığım;
İşe gitmek var, takdir edersin.
Keşke hiç bitmeseydi bu gece,
Daha, daha çok sevişmek için.
Sayfa 221Kitabı okudu
Ben mi öylesine sevdalıyım,
Sen mi sahiden bunca dilbersin!
Herhalde sevişmek hârika şey;
Kolların boynumdan çözülmesin.
Yarın pazar değil kancığım;
İşe gitmek var, takdir edersin.
Keşke hiç bitmeseydi bu gece.
Daha, daha çok sevişmek için.
"Ama varlığımı bir başka varlıkta erimiş hissederken yaşadığımı da hissettim. Gözlerim yaşardı. Keşke hiç bitmeseydi."
"Ah, Will," dedi Lyra, "ne yapabiliriz? Elimizden ne gelir? Sonsuza dek seninle yaşamak istiyorum. Ölene dek her gün, seneler, seneler, seneler boyunca seni öpmek, seninle uzanmak ve seninle uyanmak istiyorum. Bir anı, basit bir anı istemiyorum..."
"Hayır," dedi Will, "anılar yetmiyor. Benim istediğim senin kendi saçın, dudakların, kolların, gözlerin ve ellerin. Bir şeyi bu kadar sevebileceğimi hiç bilmiyordum. Ah, Lyra, keşke bu gece hiç bitmeseydi! Keşke bu şekilde, burada kalabilseydik ve dünya dönmeyi bıraksaydı, herkes uykuya dalsaydı..."
"Bizden başka herkes! Sen ve ben sonsuza dek burada yaşasaydık ve sırf birbirimizi sevseydik."
"Ne olursa olsun, seni sonsuza dek seveceğim. Ölene dek ve öldükten sonra da. Ölüler diyarından çıktıktan sonra, seni bulana dek tüm atomlarımla süzüleceğim."
"Ben de seni arayacağım Will, her anımı seni arayarak geçireceğim. Ve birbirimizi bulduğumuzda öyle sıkı sarılacağız ki, hiçbir şey, hiç kimse bizi ayıramayacak. Benim bütün atomlarım ve senin bütün atomların... Kuşlarda, çiçeklerde, yusufçuklarda, çam ağaçlarında, bulutlarda ve güneș ışınlarında yüzerken gördüğün o minik ışık zerrelerinde yaşayacağız... Ve atomlarımızla yeni yaşamlar yaratılırken, yalnızca bir tanesini alamayacaklar, iki tane almaları gerekecek; bir tane senden, bir tane benden, öylesine ayrılmaz olacağız işte..."
Yan yana, el ele yatıp gökyüzüne baktılar.
Sayfa 535 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
