Kierkegaard'a göre en kötü umutsuzluk hâli, umutsuz olduğunu bilmeme hâlidir. Umutsuzdur, çünkü "kendi" geleceğini yitirmiştir ve bundan ötürü gelecekten sahici bir umut ya da güven bekleyemez. Yanlış konumdaki bir insan kendini ileriye doğru iteceği, yansıtacağı başlama noktasını ve mekânı yitirmiştir. Nerede olduğunu ya da nereye gittiğini bilmez. Her zaman ve her yerde umutsuzluk içinde olur. Gelecek şimdiki zamanın sonucudur, şimdiki zaman ise geçmişin sonucudur ve geçmiş değiştirilemez.
"Zor olan şey, insanın kendi durumu hakkında bir bilgiye ulaşması değildir. Çünkü her insan kendisi hakkındaki bilgiye en iyi gene kendisi sahiptir. Önemli olan kişinin bu bilgiye sahip olmak isteyip istemediğidir. Kierkegaard'a göre kişi umutsuzluk içerisinde olduğunun bilgisine sahip olmak istemez, ki bu da onun zaten umutsuzluk içerisinde olduğunu gösterir."
Sayfa 70 - Doğu Batı Yayınları, 1.Baskı (Haziran 2020), Makale: Yasemin Akış YamanKitabı okuyor
Ahlak-geleneğinin karşıtı etik-geleneğinde ise Antik Yunan düşünürleri ve özellikle Aristoteles, “etik” sözcüğüne “ örf ve âdetler”in ötesinde bir anlam yüklemiş ve odak noktasını “iyi insan”dan “iyi yaşam” a çevirmiştir. Buna göre insan başkalarına değil, kendisine karşı sorumludur.
Sayfa 11Kitabı okudu
Gizli Tarih, kenar notu 4, Bölüm 1
Julian Morrow ve Yunan Harfi Ψ
– Eminim ki pek çok okuyucu Julian'ın, psikolojiye karşı edindiği sert önyargılara rağmen, Dionysiac Ritüelini -psikanaliz bakımından- şu şekilde tanımladığını fark etmiştir: "Bu ilkel hissi, arzularının esiri olmuş benliği öldürmeye çalışmak izan sahibi herhangi biri için ve özellikle de eski insanlar ve