Bir gün birinin çok sevmişseniz, "Kimi sevsem sensin hayret"in içi sizin için dolar, anlam kazanır. Özel biri değil, büyük biri değil, herhangi birini herkeste arıyorsanız sevmişsinizdir. Neydi gerisi hep bir arayış, kaçış vs vs.
Attila İLHAN, Çolpan İlhan'ın ağabeyi ve dolayısıyla da Kerem Alışık'ın dayısıdır. Sadri ALIŞIK'la ilişkisini söylemiyorum bile.
Ben sana mecburum'un, ne kadınlar sevdim'in, ayrılıklar da sevdaya dahil'in ve kimi sevsem sensin'in yazarı. Sevgiye bakışı tabii ki kendine has ama benim için hiç bir zaman bir numara olmadı. Rakiplerinden küçük olduğu için değil de belki tarzıdır burada olay. Ben şiirin bu tipinde Özdemir ASAF'ın tarzını seviyorum. Yani belki daha az sözle net anlatımlar... Mesela Kimi Sevsem sensin şiirinin sevdiğim yeri şiir içinden değil de bu başlık olarak kaldı. Böyle olmadığı zaman şiiri daha çok seviyorum. O zaman durup dururken neden okuduma gelince. Bugün doğum günü Atilla İLHAN'ın. Bu iş hastalık gibi. Orada vefat yıldönümü ya da doğum günü yazısını görünce durduramıyorum kendimi ama artık tutacağım. Gerçekten tutacağım. Yoruluyorum. Okuyacağımı okuyamıyorum. Bundan sonra böyle. Okumuyorum :)
not: Bu kitabın beğendiğim bir yönü divan şiirleri barındırması. Divan benim için her zaman bir numaradır.
Attila İlhan
Kalemine sağlık..
