Çok empati kuruyorsunuz başkomserim dedi samimi bir tavırla ne dünya bu kadar hassasiyeti kaldırır ne de insanlar bu kadar inceliği AHMET ÜMİT/KIRLANGIÇ ÇİÇEĞİ
göğün rahminde şavkıyan başaklar
kutlu bir marşla katılıyor toprağın neşesine
kırlangıç yuvalarına, evsizlerin böğrüne
ah o dağlar bir ordu gibi inince
sen görmek için doğmuş gözlerinle hep burada.
~ ~ ~
görmek için doğmuş gözlerinde
bir kıyam çiçeği gibi dursun bu şiirim
sen bir kuşun gagasında kalbimi doyuran
o mübarek sayha.
yeniden anlayalım doğayı, rengi, sesi, pencereyi. gökyüzünü tanıyalım "varlık"ın iki hecesi arasında. akciğerleri sonsuzluk ile doldurup boşaltalım. bilgi yükünü kırlangıç sırtından yere indirelim. ismini geri alalım bulutun,
çınarın, sivrisineğin, yazın. yağmurun ıslak adımlarını izleyerek sevginin yüceliğine çıkalım.
kapıyı insanlığa, ışığa, bitkilere ve böceklere açalım.
işimiz belki de şudur: nilüfer çiçeği ve bu çağ arasında hakikat şarkısının peşinden koşalım.
Kırlangıç Zamanı
" Zeytinler içinde bir köyümüz vardı.
Siz hiç zeytin çiçeği kokladınız mı?
Nisan ayı gelince mis gibi kokardı ovalar, tepeler."
Sayfa 28 - Can Çocuk YayınlarıKitabı okudu
_Sık ve çok gülmek, zeki insanların saygısını ve çocukların sevgisini kazanmak, dürüst eleştirilerin takdirine layık olmak ve yanlış arkadaşların ihanetlerine katlanabilmek, güzelliği takdir edebilmek, başkalarındaki en iyiyi bulabilmek, sağlıklı bir çocuk, bahçelik bir arazi ya da daha iyi duruma getirilmiş bir sosyal durum yoluyla bu dünyayı
SILA
Bir dert gibi çıkmaz içimden o yer
Yeşil vadilerinde boy boy ardıç
Sanırım o iklime doğru gider
Şu masmavi semadaki kırlangıç
Sonsuz selamımı dağlara bırak
Küçük kuş o ufka vardığın zaman
Sütleri sızan meme ve çıngırak
Lavanta çiçeği arılar kovan
Nerde beyaz bembeyaz güvercinler
Sarmaşıklar içinde o sakin dam
Uzak dallarda tarlakuşu çiler
Penceremde mavileşirdi akşam
Ah ümitlerle koşardım izinde
Geceleri ateşböceklerinin
Dönerdi kocaman dairesinde
Ağaçlar ve gökyüzü çemberimin
Bir dert gibi çıkmaz içimden o yer
Yeşil vadilerinde boy boy ardıç
Sanırım o iklime doğru gider
Şu masmavi semadaki kırlangıç
Sayfa 85 - Yaşayıp Ölmek Aşk ve Avarelik Üstüne Şiirler, II - Birinci Basım: 1946, İstanbul, Marmara KitapeviKitabı okudu
Duvarcının Oğlu
“Çiçeksiz bir zakkumun yanındaydı
Bahçe kapısı akşam saatinin,
İttim bir kanadını, fırlayan kırlangıç,
Cırcır böceğinin havuza düşen sesi.
Temmuzun susturulmuş sevincinde
Kıpkırmızıydı sıcak bahçe,
Konuşmak isteyen sardunyanın kokusu
Yıprattı alnımı çıplak su gibi.
Dipleri göl olmuş portakalları geçtim,
Vardım sundurması karaçam
Kadife çiçeği
Gözleri yaşlı bir yayla sabahı
Yukarıdan teselli veren güneş
Çekmiş üzerine yeşilli yorganı
Kara toprakta kadife çiçeği
Söğütler dal budak bülbül öter
Kınalı kayalarda kırlangıç geçer
Uçuyor kelebek ölmeyecek gibi
Bir aşktır kuzeyde kadife çiçekler
...
Diyor: Neden rüyamda bir kırlangıç gördüm elimde?
Yanıtlıyorum: Çünkü muhtaçsın birilerine
YAŞAMA SEVİNCİ
Yaşama sevinci nedir deseler? Bir dünya dolusu madde geçer aklımızdan. Ama ben diyorum ki: herkes birincil ihtiyacına göre sever hayatı. Mesela bir çocuk acıktı, markete gitme, yahut anne mutfağında yeni pişmiş tarçınlı cevizli kek onun yaşama sevinci, bir asker baba ocağında, kavuşma sevinci, hapsolunduktan sonra gökyüzüne bakma
Hayırlı Sabahlar;
Gülüşünde kırlangıç uçuran,
Bir kadın tanırım...
Eflatun sevgiler takar, gömleğinin yakasına
Çiçeği toprakta sever,
İnsanı yürekte...