Aşk henüz balçıkla kan arasındaydı:Ben saçlarını örüyordum bir ıssız gezegende,
Daha yaşanmamış geceleri hayâl ediyordum,
Bir yılkı atı gibi başıboş sıcaklığını
Tutup geleceğe ben yediyordum.Aşk henüz bedenle can arasındaydı:Tâ gözlerinin içine bakıyordum bir ıssız gezegende,
Yıldızları koyuyordum yerliyerine…
Acıyı öğreniyordum, o muhteşem acıyı…
Nefesimle çizgiler çiziyordum ellerine…Aşk henüz mekânla zaman arasındaydı:Göç arzuları mı ne kımıldıyordu içimizde?
Kolların boynumdaydı, yüzün yüzüme değiyordu,
Bir yasak ağacın gölgesindeydik ikimiz;
Olgun şiirler dalları yere eğiyordu…Aşk henüz toprakla duman arasındaydı:Dokuz renkli kehkeşanlar dolaşıyordu çevremizde,
Ben süt-beyaz teninden ay ışığını süzüyordum.
Kalem yoktu, kâğıt yoktu, harf yoktu,
Kirpik uçlarımla alnına bir şeyler yazıyordum.Aşk henüz gurubla tan arasındaydı:Bir ıssız gezegende fısıldaşıyorduk ikimiz,
Sözün lezzetini tadıyorduk bir mercan kadehten,
Deli yağmurlar dolduruyordu derin çukurları,
Henüz denizler yoktu ben seni severken…
🍁
"Gökleri gücendirdim:Bir dudak, bir saç teli, bir kirpik uğruna.
Bir sonbahar yaprağı gibi çıkmam artık yoluna."
(
Yıldırım Kerem Çambel)
🍂🍂🍂
Şarkı susmuştur. Kirpik inmiştir.
Söz kararmıştır.
Gönül sessizliğin ruhuyla boyanmıştır.
Yalnızlık şimdi iki kere üşütür insanı.
Sayfa 38Kitabı okudu
Anılar söz dinlemiyor, anılar
Korkunun kol gezdiği
O yalnızlık saatlerinde;
Sıralı kirpik gibi diziliyorlar
Gözlerimin çevresinde.
Anılar Söz Dinlemiyor
Anılar söz dinlemiyor, anılar
Korkunun kol gezdiği
O yalnızlık saatlerinde;
Sıralı kirpik gibi diziliyorlar
Gözlerimin çevresinde.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Ben şimdi dolan gözlerim daha taşmadan onlara yarenlik edecek, damlalarına katık olacak, kirpik uçlarıma yarenlik edecek dualar mırıldanıyorumdur.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Sonra ne varsa Şuramda bir hazine gibi duran Acı, sevinç, kirpik, şarkı, gamze, şiir Hepsini bir bir unutacağım
Unutacağım
Unutacağım...
"Sonra ne varsa
Şuramda bir hazine gibi duran
Acı, sevinç, kirpik, şarkı, gamze, şiir
Hepsini bir bir unutacağım
Unutacağım
Unutacağım."
Şükrü Erbaş
Şarkı susmuştur. Kirpik inmiştir.
Söz kararmıştır.
Gönül sessizliğin ruhuyla boyanmıştır.
Yalnızlık şimdi iki kere üşütür insanı.
Sayfa 38Kitabı okudu
Ölümle konuşmaya başlamıştım
Ağaçlar avuçlarımda dünya masalıydı
Çiçekler nasıl da sonsuzdular
Zaman bedenimde tozlanıyordu
Ara sokaklarda bulanık perdeler
Bir eski bahçede sedef düğmeler
Uykulardan kopuyordu yıllardır
Yağmur değil ben çekiliyordum
Yeraltı sularının rahmine
Ey kalabalığın kara yalnızlığı
Yıldızlar taşlarla söyleşiyordu
Sokak köpeklerinden öğreniyordum Sevgisizliğin açık yarasını
Çakıl taşlarında kış denizleri
Bedende yapma bedende sönen
Odalar dolusu hayal kandili
Güneş evlerden çok
Mezar taşlarını ısıtıyordu.
Sonra siyah bir denizde bir ışık goncası
Bir baş dönmesi kanatlı gamzeler
Dünyayı doğuran bir dünya ürpertisi
Bir tek söz söylemeden
Ağzıyla sabaha çıkardı beni
Üstüm başım kirpik saç topuk dil
Şimdi daha çok konuşuyorum ölümle…
Çok mutlu olmak istiyorum. Kafam çok karışık fakat net olduğum tek şey çok mutlu olmak istiyorum. Hayal ettiğimin ötesini yaşamak istiyorum. Hayal ettiklerimin de er ya da geç olacağını biliyorum. Çünkü hep öyle oldu. Şu an sanırım en çok istediğim kariyer. Tam istediğim rahatlıkta bir işe sahip olmak istiyorum. Hem gezeyim, hem dinleneyim, hem de