Her sabah, hayvanların kış uykusundan uyanmasına benzer bir biçimde, yeryüzüne çıkarsınız yeniden. Gün diye bir tehlikeye, aydınlık diye bir çıplaklığa, yalnızlığa ve savunmasızlığa. Bu yüzden en kırılgan olduğumuz zamandır sabah. Bir mevsim de denebilir ve nedense yaz ortasında bir kış mevsimi hissini uyandırır sabah. Sabahı atlatmak, pazartesi günlerini atlatmak gibidir. Ertesi günün yine pazartesi olduğunu unutmadan elbette.