"Bizi yaşatan kendimiz için beslediğimiz değil, başkalarına, hatta nefret ettiğimiz insanlara karşı duyduğumuz sevgidir."
Kitabı çok severek okumuştum. Hayata dair altı çizilecek çok sözü vardı.
Hatta bir bölümünde gülmekten kitabı okuyamadığımı bile anımsıyorum. Şöyle ki,
Yazar, bütün dünya klasiklerini okumuş bir yazar ve bir gün Hamlet'den bir söz alıntılarken sohbet arasında, Hamlet in yazarını unutuyor; dilinin ucuna geliyor , ama bir türlü hatırlayamıyor:) Sonra kahvehane kahvehane gezip, bu eserin yazarını millete soruyor ve bakıyor ki ,kimse Hamlet diye bir eser olduğunu bilmiyor bile:)
Sinirleri iyice harap oluyor yazarın...
Neyse
Sonuç Rumen yazarın , Panait Istrati , kalemi çok samimi çok yalın.
Verdiği satır arası mesajlar oldukça insancıl.
İlk okuduğum kitabı bu olmuştu ve son olmayacağı da kesindi...
