Aristos Gönderileri
Aristos kitaplarını, Aristos sözleri ve alıntılarını, Aristos yazarlarını, Aristos yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Mart
1. 
Sinek Isırıklarının Müellifi
2. 
Olmak Cesareti
3. 
Gün Doğmadan
4. 
Büyük Yabancı
5. 
At'a Senfoni
6. 
Aristos
7. 
Kalplerin Keşfi
8. 
Yaralarım Aşktandır
9. 
Çalınan Dikkat
10. 
Mesela Saat Onda
Bir zamanlar insan kendi hazlarını yaratabileceğine inanıyordu; şimdi onların bedelini ödemesi gerektiğine inanıyor. Sanki çiçekler artık tarlalarda ve bahçelerde değil de; sadece çiçekçi dükkânlarında yetişiyormuş gibi.
Bütün bu para saplantısının, bu eşit mutluluk şehvetinin üzerinde, dünya nüfus oranının kara bulutu asılı durmaktadır. Şu anki durumumuzdaki en büyük dehşettir bu.
Dünyada hiçbir zaman bu kadar çok içi boş insan olmamıştı ve bu dünya tıpkı, boş deniz kabuklarıyla dolu büyük ve. yükselen bir kıyıya benziyor.
Para saplantısı olan toplumlar hoşnutsuz erkekler ve kadınlar yaratır, çünkü satın alma gücü eroin kadar alışkanlık yapıcı ve sonuçta tehlikelidir. İnsan yeterince tatmin olmadan ölür. Bu toplumlar suçlu insanlar yaratırlar, çünkü çok az kişi çok fazla şeye sahiptir ve çok kişi masum yoksullukları ve cehaletleri yüzünden vahşice cezalandırılır. Her şilinin, her frankın, her markın, her rublenin, her doların ardında uzuvları tutmayan çocuk, gelecek, ilerde ortaya çıkacak hasetçi ve aç dünya vardır.
Kötülük yapmaktan uzak durmamız temel önemde bir şey olduğuna göre, bazen iyilik yapmaktan uzak durmamız da gereklidir.
Her insani haset nesnesi iki kuşku doğurur. O, yaşadığı durumda benim onu hayal ettiğim kadar mutlu mu? Ben, onun durumunda olacağımı hayal ettiğim kadar mutlu olur muydum? Bu kuşkular eşitsizliğin etkilerini azaltabilirler. Ne var ki mutluluğun koşullarının herkes için aynı olduğunu ileri süren kapitalist anlayış bizi her bir kuşkuya olumlu yanıt vermeye iter.
Ama biz bilen, bilgiyi hoşgörebilen ve çareyi bulabilen tek organizmayız.
Oyum koca bir nehre atılmış boş bir kâğıt parçasıdır; yaşamım da sonsuz akış içinde kaybolmuş boş bir atom gibi görünür. İçerleme pragmatikleşir; benmerkezcilik, mantıksal olur; ve yasadışı ve tehlikeli araçlarla-anarşi, ayaklanma, yıkıcılık-siyasal duygu ifadesi kaçınılmaz hale gelir.
Piyon kompleksini azaltmanın tek bir pratik yolu vardır ve bu, demokrasinin alışılageldik tanımına (bütün yetişkinlerin özgürce oy vermesi hakkı) ‘ve elverişli olabildiğince sık’ ibaresini eklemekten geçer. Şimdi büyük ulusal meseleler üzerinde daha sık verilen bir genel oyun teknolojik ve toplumsal sorunlarıyla kesinlikle başa çıkabiliriz; ve çoğu Batı ülkesinde, onu anlayıp değerlendirebilmek için yeterince yüksek bir genel eğitim standardıyla birlikte özgür bir basının ve önyargısız bir bilgi hizmetinin elzem güvencelerini sağlayabiliriz ya da sağlayabilirdik.
Her çağın kendi mitik mutlu adamı vardır: Bilgeliğe sahip adam, dehaya, ermişliğe, güzelliğe, ender olan ve Çoğunluğun sahip olamadığı ne varsa ona sahip olan adam. Yirminci yüzyılın mutlu adamı paraya sahip olan adamdır.
Bizden daha zenginlerin sahip olduklarına ve daha yoksulların sahip olamadıklarına ilişkin bilgimiz hiçbir zaman daha yaygın olmamıştı. Bu yüzden, başkalarının sahip olduklarını isteme olan haset ve sahip olunan şeylere başkalarının sahip olmasını istememe olan kıskançlık, hiçbir zaman daha yaygın olmamıştır.
kesilebilecekleri için ellerden nefret etmekte; ya da onların kesilmeyeceklerini görmek için her tür önlemi almamakta ne kadar anlam varsa, genel olarak rastlantıdan ötürü mutsuz olmakta da o kadar anlam vardır.
Bir zamanlar insan kendi hazlarını yaratabileceğine inanıyordu; şimdi onların
bedelini ödemesi gerektiğine inanıyor. Sanki çiçekler artık tarlalarda ve
bahçelerde değil de; sadece çiçekçi dükkânlarında yetişiyormuş gibi.
Bir Hıristiyan şöyle der: “Herkes iyi olsa, herkes mutlu olurdu.” Bir sosyalist
şöyle der: “Herkes mutlu olsa, herkes iyi olurdu.” Bir faşist şöyle der: “Herkes
devlete itaat etse, herkes hem mutlu hem iyi olurdu.” Bir lama şöyle der:
“Herkes benim gibi olsa, mutluluk ve iyiliğin önemi kalmazdı.” Bir hümanist
şöyle der: “Mutluluk ve iyilik daha fazla çözümleme gerektirir.” Bu sonuncusu
en az yadsınabilir olan görüştür
Başkası olma kaygısı. Herkes benim için başkasıdır, kendimin çoğu dahil.