Halid Ziya'nın okuduğum ilk eseri Aşk-ı Memnu. Birçok insan gibi ben de dizisinden sonra kitabını okudum. :) Kitap, diziden elbette çok daha farklı. Yazıldığı dönemin betimlemeleri öyle güzel yapılmış ki, okurken kendimi tasvir edilen ortamlarda ve hatta kıyafetlerle hayal edebildim.
Kitabı okurken genç bir kadının cahilliği, zamanla hayatı keşfedişi, çaresizliği, arayışı, bütün o hatalarına hem üzüldüm hem de rahatsız olduğumu hissettim. Kitabın sonunda ise Behlül'e neler olduğunu hiçbirimiz bilemiyoruz çünkü kitaptaki Behlül öyle kötüydü ki (evet, dizidekinin daha kötü hali de olabiliyormuş), öyle sanıyorum ki yazarın kendisi bile ona düzgün bir son yazma gereksinimi duymamış.
