İçimde çürük, ezik bir duygu vardı. Korkunun yerini alan. Yalnızlıktan çok yalnız bırakmanın acısı. Günün ilk ışığında, ilkin soluk, sonra aydınlığa kavuşmuş nesnelerin yeryüzündeki varlığı denli berrak, elle tutulabilecek düşünceler beliriyordu kafamda.