Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
En Eski Av Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Av sözleri ve alıntılarını, en eski Av kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.710 üzerinden
Onbir hikayeden oluşan muhteşem bir kitap....Kitap için söylenecek hiç bir şey yok inanın....Çok güzeldi...Toplumun kuralları ve baskıları nedeni ile bunalmış insanların verdiği tepkileri anlatıyor....Solumasina engel olduğunu varsayan bunalmış bir adam ,eşini merdivenlerden aşağı atıyor...Hikayelerin ortak noktası yalnızlık....Ve yalnızlık her bakımdan sorgulanıyor...Demem o ki okuyun ...
Ferit Edgü beni hep doğru zamanda yakalayıp doğru şeyler hissettiriyor. Kimse'sini tam anlamıyla "kimse" gibi hissettiğim bir dönemimde okumuştum, Av'ını da yalnızlığıma ne kadar düşkün olduğumu yine ve yine hissettiğim bir dönemimde okudum. Kitap ana karakterlerin bazen akıllarını kaçırdıklarını düşünecek kadar yalnız olduğu kısa hikayelerden oluşuyor. Ferit Edgü'nün diline alışık değilseniz garipseyebilirsiniz sadece.
Kitabın içindeki öyküler Ferit Edgü'nün 1953 - 1967 yılları arasında kaleme aldığı öyküler. Kitapta iki bölümde (Karanlıkta - Av ve bu baskıya ilave Bir Ortaçağ Öyküsü) on bir hikâye mevcut. Ön sözünde yazar " Değişik zamanlarda, yerlerde, koşullarda yazılmış öyküleri yan yana getirecek bir ortak yanları var mı? Bu soruya kesin cevap veremeyeceğim." dese de özellikle Karanlıkta bölümünün öykülerinde ana ögenin "YALNIZLIK" olduğunu görüyoruz. Ve tabi alıp giden bir Ferit Edgü üslûbu...
Ferir Edgü'nün öykücülüğü tartışılmaz. Bu kitapta yalnızlık konusunu baz aldığı öyküler çoğunlukta .Beni farklı bir karakteri anlattığı "yargıç Karak" öyküsü çok etkiledi. Diğer öyküler de son derece akıcı, zorlayıcı, düşünmeye sevkedici. Kısa sürede okunacak gibi görünse de yavaş yavaş sindirerek okunulması gerekiyor.
gerçekçilik yollarından birinin öğrenimi süresince yazılanlar
Edgü giriste okuyucuyu şu şekilde bilgilendiriyor,
"Son olarak , okuyucuya tek bir gerçekligin olmadığını, bu kitaptaki öykülerin de, bu gerçekçilik yollarından birinin öğrenimi süresince yazıldıklarını ansıtmak isterim."
Bu kitapta bir araya gelen on öykü, 1953-1967 yılları arasında yazdıklarımdan bir seçmedir. Aradan geçen zamanın ve kurtulmak istenen bir geçmişin zorunlu kıldığı bir seçme. Bir süre sonra, bu
kitaba almadığım öyküler gibi, bunların da, bugün kendilerinde bulduğum anlamı yitirmeleri, başka bir deyişle eskimeleri olmayacak
şey değildir. Ya da bunun tersi: Bütün onlara vermediğim anlamı,
olayların, görüşlerin gelişmesiyle kazanabilir, böylece yeni bir imyut elde edebilirler. Her sanat yapıtının ortak yazgısıdır bu. Bu konuda benim ne bir umudum ne de bir umutsuzluğum var. Onları , beylik bir deyişle zamana bırakıyorum .
Sofrada bir yemek var ama tatsız tuzsuz.
🖎 Ferit Edgü'den okumuş olduğum 3. kitaptı bu: Yaralı Zaman, Bir Gemide ve son olarak Av.
🖎 Av kitabı özelinde diğer kitaplarının da etkisiyle bu yazarımızın bende bıraktığı izlenim pek de olumlu olmadı. Tamamen özgün bir anlatısı olsa da kitaplarında yine de kuruluk-durgunluk var. O şöyle dedi, ben böyle dedim anlatısı bir süre sonra kasvetli olmaya başladı.
🖎 Yazarımızın eşiyle ilgili epey problemi var belli ki: Ferit Edgü'ye göre bir baş belasıdır. Eşe tahammüllü ama vurdumduymazdır. Sürekli bir eş eleştirisi sezinledim okudukça.
🖎 Bunun yanında her ne kadar özgün desek de anlatısına bir o kadar da açık seçik ve müstehcen... Açık seçiklik de bu kadar bariz anlatılmaz.
🖎 Sözgelimi Ferit Edgü, kendi halinde bir öykü yazarımızdır. Enerjimin uyuşmadığı bir öykü yazarı... Tuzsuz bir anlatısı var ki ortaya koyulan yemeğin pek bir lezzeti yok.
Ferit Edgü’nün tarzını bilerek başladım, üslubu güzel, düz yazıda bile şiirsellik barındırması bunlar çok güzel ama bu kitabı (öyküleri) sevemedim ben. Tamam yalnızlık, tamam yabancılaşma ama bu kadarı biraz sıktı. Birkaç öykü dışında sevemedim. Anlaşılmayan bir şey insana güzel gelir kesin o kadar ince ki ben anlamadım diye düşünür, açıkçası öyle düşünmüyorum ben ya okura az da olsa tutunacağı bir şey uzatmalı yazar.
Yine Ferit Edgü dili, akıcılığı, şiirselliği... Elinize aldığınızda okumadan bırakmayacağınız, bazen tuhaf bulacağınız, şizofrenik karakterleri anlamaya çalışacağınız, sanki film izler gibi bir örgüyle karşılaşacağımız kitapların yazarı.
Av; Karanlıkta, Av ve Bir Ortaçağ Öyküsü başlıklı üç bölümden oluşuyor. Temel olarak yalnızlık teması içinde, kendiyle hesaplaşan bireyler üzerine yoğunlaşıyor yazar. Aslında her zamanki Ferid Edgü karakterleri ve hesaplaşmaları diyebiliriz.
Karanlıkta bölümünde daha çok durum öykülerine yer vermiş. Özellikle Durum ve Aşağı, Aşağı öykülerini çok sevdim.
Av ve Bir Ortaçağ Öyküsü bölümlerindeki öykülerse hem olaya hem kişilere yönelik analizleriyle ve tabi ki anlatımıyla sürükleyip götürüyor.
Kitap içeriklerini anlatmayı doğru bulmuyorum daha doğrusu her kelimesi ahenkli bir düzen içinde yazılan eserlerin basit bir anlatımla büyüsünün bozulacağını düşünüyorum. Özellikle dilleri, üslûplarıyla içeriği besleyen yazarların eserleri, özete ihtiyaç duymaz. Ferid Edgü de onlardan biri. Okuyalım da içimiz açılsın, ne diyelim.
Spoiler içerir
Ferit Edgü'nün yazarlığının ilk öyküleri. 1950-1960 arası yazdıkları ve sonraki baskıda eklenen 1988de yazdığı bir öykü yer alıyor. Yalnızlık, iç sıkıntı gibi yoğun temalar hakimdi öykülerde. Ama çoğu öyküde tamanlanmamışlık göze çarpıyordu. Yine de her zamanki gibi kelimeleri çok iyi kullanmıştı. Bir kelime sihirbazı Ferit Edgü ve ben bu yanını