Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Biri Hiçbiri Binlercesi
Luigi PirandelloBiri Hiçbiri Binlercesi Yorumları ve İncelemeleri
Biri Hiçbiri Binlercesi yorumları ve incelemelerini, Biri Hiçbiri Binlercesi kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Biri Hiçbiri Binlercesi puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
810 üzerinden
Merhaba kitap dostlarım.Sizlere geçtiğimiz hafta bitirdiğim fakat paylaşmaya fırsat bulamadığım #birihiçbiribinlercesi kitabı ile geldim .
Hiç başkalarının gözünde nasıl göründüğünüzü düşündünüz mü? Boyunuzun uzunluğu veya kısalığı, bacağınızın eğriliği, burnunuzun yamukluğu , ağzınızın büyüklüğü gibi... Ya da kişilik olarak sizi nasıl gördüklerini düşündünüz mü? Hep biz başkalarını eleştiririz. Görünüşünü veya davranışlarını. Gözden kaçırdığımız ise bizim onların gözünde nasıl göründüğümüz. Kahramanımız Moscarda kendini mükemmel sanırken bir gün karısı ona burnunun yamuk olduğunu, kaşlarının şeklinin tuhaf olduğunu, bir bacağının diğerinden kalın olduğunu söyler. Bununla beraber Moscarda da çok ciddi psikolojik sorunlar ortaya çıkar. Sürekli sorgulamaya ve yargılamaya başlar. İçimizde bizden kaç tane daha var. Davranışlarımızdan benliğimizdeki hangi kişilik sorumlu. Ya da diğer insanların davranışlarından hangi kişilikleri sorumlu. Hem kafa yakan hemde acayip sürükleyici bir kitaptı. Kahramanımız Moscarda 'nın direk okuyucuya hitap ederek anlatım yapması ise ayrı bir tat vermişti. Farklı bir tarzda ve konuda okumak isteyenlere kesinlikle önerimdir. Okuyunuz.
Yazarımız LUIGI PIRANDELLO İtalya'nın en önemli oyun, öykü, şiir ve roman yazarıdır. 1934 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmıştır.
@aylakadamyayinlari
#kitapbuyusu01
#booklover #bookphotography #bookstagram #instabook #bookstagramturkey
Nobel Edebiyat ödüllü Luıgo Pırandello 'dan okuduğum ilk romandı. Biraz hayatını araştırma yapınca romanla benzeyen yönler olduğunu farkettim. Luıgo da zengin bir aileden gelmekte ve babasının isteğiyle 27 yaşında evlenmektedir.Birinci dünya savaşından sonra maddi sıkıntılar yaşamış psikolojik sorunları olmuştur.
# Romanın kahramanı Vitangelo Moscardo isminde 28 yaşındaki bir bankerdir. (Babasının isteğiyle evlenir) Hayatı boyunca zengin bir ailede büyümüş olan genç adam bir gün karısının burnuna yaptığı yorumla şaşkına döner. 'Başkalarının gözünde, olduğunu sandığım kişi değil idiysem, ya ben kimdim?' Bu olay kendi içine dönmesine neden olur, başkalarının ve hatta kendi gözünde moscardo kimdir, nasıl algılar nasıl algılanır. Hayatını, babasını, karısını zenginliğini sorguya çeker. Bu sorgulamalar hayatını kökten değiştirir.
Yıllar önce beni gerçekten etkilemiş olan bir sözün tam manasıyla bu kitabın özeti olabileceğini fark ettim: “Bir odada iki kişi buluştuğunda” diyor William James, “aslında altı kişi vardır. Kendimi gördüğüm halimle ben, onun beni gördüğü haliyle ben, benim onu gördüğüm haliyle o, onun kendisini gördüğü haliyle o, gerçekte olan ben ve gerçekte olan o.”
Kısacası aynı anda hem biri, hem hiçbiri, hem de binlercesi..
Son zamanlarda okuduğum en iyi kitaplardan biriydi. Öncelikle ana karakter düşüncelerini çok iyi şekilde anlattı, benimle konuşurmuş gibi yerler vardı, kitabın içinde kayboldum diyebilirim. Ana karakterimiz hiç bir zaman görünüşüne kafaya takmayan daha doğrusu farkında olmayan birisiydi taki karısı burnunun yamuk olduğunu söyleyene kadar. Ondan sonra asıl olaylar başlar ana karakter artık her birisiyle konuştuğunda acaba o da burnuma bakıyor düşüncesiyle karşısının kusurlarını onlara söyler. Artık aynaya baktığında hep başkasını görür, karısına sarılanın, öpenin kendisinin olduğunu bilir ama başkası olarak hisseder. Kısacası kitap fazlasıyla anlamlı ve akıcıydı. Çok fazla düşünen birisi olarak ben beğendim, benim gibilerinde beğeniceğine eminim.
Yıllar önce okuma listeme eklediğim ama okumak istediğimi bile unuttuğum bir kitaptı. Tesadüfen kütüphanede denk gelince, aldım. Hem keşke daha önce okusaymışım dedim hem de tam zamanıymış diye düşündüm. Kitabın neredeyse her cümlesinde işte bu dedim, ben bu yüzden kitap okuyorum. Düşündüğüm ama ifade edemedigim düşünceleri okumak, kafa yormak... Çok güzeldi.
Karakterin sorgulamalarının ağırlıklı olduğu ilk yarıyı çok severek ve zevk alarak okudum. İkinci yarıda karakterimiz eyleme geçiyordu bu yüzden olaylar da işin içine girdi. Yine severek okudum ama ilk yarısı benim için bir başkaydı. Belki de bu tarz kitaplarda düşünce, sorgulama vb. okumayı olay okumaktan daha çok sevdiğim içindir.
Kitap, karısının kahramanımıza burnunun yamuk olduğunu söylemesi ile başlıyor. Karakterimiz bunun üzerine sorgulamaya başlıyor. Benliği ile ilgili sorgulamalar bunlar. Etrafımdakiler beni benim kendimi gördüğüm gibi görmüyor, hayatında yer edindiğim her bir kişi için farklı benler var, öyleyse asıl ben kim? Asıl ben var mı? Ben biri miyim, hiçbiri miyim, yoksa binlerce ben mi var? Sadece benim için değil herkes için böyle. Herhangi birinin benim hayatımdaki var oluşu ile kendi hayatındaki varlığı çok farklı. Aynı odada 3 kişi var diyelim. Aslında 3 kişi yok orada. 3 tane benden var, 3 tane ondan var, 3 tane diğerinden var. 9 kişiyiz biz o odada. Benim kendim sandığım kişi, onların ben olduğumu sandığı kişiler... O odada 3 ben var. Benliklerimizle ilgili, kim olduğumuz ile ilgili çok değerli bir sorgulama bence. Varlık felsefesi ile ilgiliyseniz okumanız gereken, ilgilenmeseniz bile katacağı yeni bakış açısı için şans vermeniz gereken bir kitap.
167 syf.
·
Puan vermedi
Doğrusu bir özlü söz ile yahut kıssa ile aktarılabilecek fikrilerin, etraflarına kısır bir de olay örülerek yazın haline getirilmesi edebiyat mefhumu adına pek tutulası bir davranış değildir. Otururken yahut yemek yerken insanın, şahsiyetini veya kalabalıktan kendine kadar olan çevrede edindiği yeri sorgularken, aklına gelebilecek pek temel birkaç düşüncenin okuyucuyu bu denli şaşırtmasını beklemek fazla cüretkar. Amacının okuyucu ile konuşmak olduğunu sanmamak ile birlikte yerli yersiz kurulan diyalogların sınırlı bir bağlamda kalması kitaba devamlılık göstermek açısından kırılma noktaları yaratmış. Yine de düşünce yaşamınızda belli bir noktaya geldiğinizi düşünüyorsanız, sırf yapıta -olumsuz-eleştirel bir bakış açısıyla açıklama getirmek böylece kitabın yazılma amacına uygun davranmış okurlar arasına katılmak adına okunabilecek bir kitap. Tıpkı benim başında bu amacı gütmesem de şimdi yapmış bulunduğum gibi.
Kitabı teşvik edilerek okudum ki bu benim adıma pek alışılmış bir davranış değildir. Ancak müşevviğin gayesini okumaya başladığım ilk satırlardan itibaren anladım yahut anladığımı sanıyorum. Daha açık söyleyebilir miyim bilemiyorum, kısaca bu amacın ''bir kitap yazmak, bir metin oluşturmak için tek bir özün dahi yetebileceği hususunda fikir vermek ve beni bu yönde cesaretlendirmek'' olduğunu düşünüyorum. Teşekkürler.
167 syf.
10/10 puan verdi
Varoluş sorgulaması bundan daha güzel, böylesine bir felsefi sorun bundan daha edebi olamazdı. Büyük bir edebi derinlik yok ama bununla dengelenen eşsiz bir felsefi sorgulama var. Hikaye basit gibi görünüyor ve onu ele alıp muazzam bir hale dönüştüren Yazar, ayakta alkışlanır. Kütüphanemde özel kitaplar bölümünüde yerini aldı. Bu kitabı kimler okumalı diye düşünecek olursam; derdi gücü insan olan, felsefeye ilgi duyan, kendi ile ilgili sorgulamaları seven herkes okumalı. Yeniden okur muyum? %100 yeniden okurum. Tüm bunlarla, okuması da kolay ki, marifetin esası da burada sanki.
Okumak hepimize iyi gelecek.
Hepimizin bir kişiliği var. Peki gerçekten bir kişilikten mi oluşuruz?
Kitabın konusu çok orijinal, başladığımda belki bu tür bir konu ile ilk kez karşılaşmış olmamdan kaynaklı, büyük bir şaşkınlık yaşadım.
Sandığımız kişi, sanmadığımız kişi, sandıkları kişi... Hepsi bir kişi mi, yoksa her birimiz birçok kişi miyiz? Herkes bizi, bizim
Birine burnun eğri diyerek onu deliliğe sürükleyebilirsiniz..
Evet. Yanlış okumadınız. Vitangeo Moscarda'nın hikayesi aynen bu şekilde başlıyor. Karısının laf arasında, gülerek söylediği birkaç cümle onun hayatını alt üst ediyor. Kulağa çok basit belki de komik gibi gelen o sözler onu fazlasıyla etkiliyor. Kendine, hayatına ve tüm insanlara bakış