Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Burası Radyo Şarampol
Şükran YiğitBurası Radyo Şarampol Yorumları ve İncelemeleri
Burası Radyo Şarampol yorumları ve incelemelerini, Burası Radyo Şarampol kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Burası Radyo Şarampol puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
Saat 23:56. Yeni güne 4 dakika var. Ben iki gündür elimde olan kitaba bakıyorum. Aklım sakin de, yüreğim pek bir dalgalı.
Bahar yeşili Filiz’i düşünüyorum, adımları çocuk Mine’yi, dili binbir çeşni Arkadyus’u.
Sonra bir duvarı düşünüyorum.
Tepesinden aşağı duvarın öte yanı değil de, bambaşka bir dünya olan o duvarı.
Gitmediğim bir mahallede tur atıyorum, Şarampol diyorlar adına. İçinde Rengin var, Ali var. Kulağımda önce Arım, Balım, Peteğim’in neşeli nağmesine inat iç burkan sözleri..
.
Bir radyonun başına oturmuşum.
Filiz anlatıyor, Mine ablanın sesi geliyor arkadan, gitmediğim Şarampol’ü anlatasım geliyor onlara. Sizden sonra Şarampol aynı Şarampol değil diyorum. Denize karşı çayın tadı bi’ buruk.
.
Şükran Yiğit on dördünde, etekleri çiçek bir kızı anlatıyor. Serpiliyor o kız, rüzgar da görüyor, kar da.. İnanır mısınız bir devrin sonuna bile tanık oluyor o kız. Aşka da, dostluğa da, değişimin türlü haline de.. Şükran Yiğit, yaşsız bir hikaye anlatıyor. Gitmeyi de, bir umut beklemeyi de, sevmeyi de, vakti geldiğinde kalbe toprak atmayı da..
.
80 darbesini İstanbul’dan dinlemiş, Ankara’dan okumuştum çoğunlukla. Şimdi Antalya’dan hissettim. Berlin Duvarı’nın sonunu Kreuzberg’dan izledim. Dilimin dönmediği duygulara, dili aşina şarkılar eşlik etti.
Hepsi Şükran Yiğit sayesinde oldu.
Bir romandan fazlasıydı Burası Radyo Şarampol.
Okuduğum ilk klasik Ana’ydı, Filiz inan seni tanıdım ben..
Velhasıl pek sevdim, pek ısındım..
Yediden Edebiyat okuma kulübümüzün mart ayı kitabı canım Selin’in
önerisiydi. İlk kez Şükran Yiğit okudum ve ne ile karşılaşacağımı hiç bilmiyordum. Başlar başlamaz öyle bir sıcaklık, yakınlıkla okudum ki sayfalar akıp gitti. Bir kızın büyüme hikayesini okuduğumuz bu sayfalarda, kâh okul sırasında kendimi onun yerine koydum, kâh o üzülürken sarılmak istedim. Filiz kayıplar yaşamış ama güçlü, idraki yüksek, kitap okuyan, müziğe, sinemaya meraklı bir genç. Satırlarda bolca kitaptan ve müzikten bahsedilmesi, 80’li yıllardan günümüze Türkiye Almanya dönemini gerçek olgularla da aktardığından dolu dolu bir metin. Kitabın en arkasında şarkıların listesi var, bu da ayrı bir özen olmuş okurlar için. Hayatta geriye dönüp yaşanamamış anılar, affedilememiş kişiler, kalbi sızlatan yaralar ve tüm bunların yanında sıcacık saran dostlar, sanki uzun ayrılıklar olmamışçasına hissedilen taze duygular, geride bırakılan şehre yıllar sonra döndüğünde hiçbir şeyin eskisi gibi olmaması üzerine düşündürdü beni. Ben çok severek okudum, hatta tüm eserlerini okumak istediğim bir yazarla daha tanışmış oldum böylece. Size de okumanızı tavsiye ederim.
Eskiye Özlem.
Bir yazar olarak okuduğum bazı kitaplarda bu kitabı yazan keşke ben olsaydım diye düşündüğüm çok olmuştur.
Burası Radyo Şarampolde işte bu kitaplardan.Teknolojinin bu kadar hayatımıza hükmetmediği, saf temiz çocukluk yıllarımızı; ilk aşklarımızı ülkede yaşanan olayları o kadar güzel bir kurgu ile bütünleştirmişki yazar .
Sanki çocukluğumu tekrar yaşadım ve Şükran Yığit'in harika kalemine büyük hayranlık duydum.
Sevginin,saygının ve dostluğun önemini ve zor günlerde insanlar arasındaki olması gereken yardımlaşma ve desteği olağanüstü hissettiren çok duygulu bir kalemi var.
Kısaca günümüz kapitalist düzeninin yarattığı bencil insanlarla kurulu bu dünyada eskileri yaşamak isteyen herkesin okuması gerekli.
Bazı kitaplar öğretir, bazı kitaplar düşündürür, bazıları ise kalbe dokunur... Benim için #burasıradyoşarampol kalbe dokunanlar arasında yerini aldı...
Filiz'in 14 yaşıyla başlıyoruz yolculuğumuza; onun yoksulluğu, yoksunluğu ve kendine özgü hayal dünyası içinde geçen çocukluğuna, ilk hayal kırıklıklarına, ilk aşkına ve radyo tutkusuna tanık oluyoruz önce... Sene 1980, ihtilal zamanı... Siyasi karmaşalar, kayıplar, arananlar... Filiz ergenlik çağındadır o dönem ve kelimelerle arası iyidir, sayılarla da öyle. Biraz obsesif, obsesif demeyelim de sayılarla ve kelimelerle bazı masum totemleri var diyelim biz ona. 🙃 Anılara düşkün, kalbi yorgun, hep bir arayış içindeki Filiz'in en yakın dostu, bir diğer kadın karakter olan Mine Abla'dır. Bu sımsıcak hikâyeye biz Antalya'nın Şarampol Mahallesi'nde gezinerek başlıyoruz ama yolculuğumuz Berlin'e ve 2019 yılına kadar sürüyor...
Damağımda bir kekre tat bıraktı bu kitap... Nasıl desem, tam sevineceğim, bir kalbim burkuluyor; üzüleceğim sırada bir kahkaha tufanı! Duyguyu okurun kalbine böylesine işleyen pek az kitap vardır. Yeri gelmişken söyleyeyim, Sevgi Cansever'in #ikibahçebirpencere kitabının tarzı da tam olarak böyledir. İkisini de alın, okuyun, okutun. Bana teşekkür edeceksiniz sonunda.
Burası Radyo Şarampol
Şükran Yiğit'in Attilâ İlhan Roman Ödülü'nü alan romanı Burası Radyo Şarampol 80 darbesinin Türkiyesi'nde Antalya'nın Şarampol Mahallesi'nden, Berlin duvarının yıkılmasına kadar geniş bir perspektiften roman kahramanımız Filiz' in hayat hikayesini anlatıyor.
Öncelikle heyecanlı bir kitap arıyorsanız, şöyle meraktan
Tadı damağımda kalan bir hikaye ve Şükran Yiğit’le tanışma kitabım oldu. Kitaba Antalya’nın Şarampol Mahallesi’nde yaşayan 14 yaşındaki Filiz’le başlayıp kitabı 2019 yılının Berlin’inde yetişkin bir kadın olan Filiz’le bitiriyoruz. Kitapta 1980 darbesinden 90’lı yıllara, insanların kayboluşlarına, savruluşlarına, siyasetin ülkemizde de Avrupa’da da insanları nasıl etkilediğinden Berlin Duvarı’nın yıkılışına kadar bir çok olaya şahitlik ediyoruz. Karakterlerin hepsi kendine özgü, üzerine düşünülmüş karakterlerdi. Kitabın sonunda bahsi geçen şarkıların bulunduğu bir liste yer alıyor ve bu çok ince düşünülmüş,hoş bir jest olmuş bizim için:) Leonard Cohen, David Bowie, Neil Young gibi 80’li ve 90’lı yılların kült şarkıcılarını hatırlayıp açıp dinlersiniz belki. Okurken çok keyif aldım, tavsiye ederim.
Kitap sanki sokaklarında rahatça dolaşabileceğiniz sıcak bir mahalle hikayesi anlatacak gibi başlıyor. Fakat sonrasında yazarın dünyasına girmeye çalıştığınız her seferinde duvara tosluyorsunuz. O duvar, yazarın mesaj ve aforizma kaygısıyla soslanmış kişisel zevkleri. Onun sevdiği müzik tarzına aşina değilseniz yer yer sıkılacaksınız bende öyle oldu. Ya da bahsettiği yazarların her şeyini okumamışsanız göndermelerinde boşluğa bakacaksınız “ee yani?” diyerek. Karakterler gerçekten uzak, ilişkiler hızla gelişiyor hemen anında biri birini çok sevip anında biri birinden vazgeçiyor gibi örneklendireyim. Derinlikten uzak bu yüzden o samimiyet asla bana geçmedi. Bir de siyasi/toplumsal olaylar var tabii, 12 Eylülden Berlin Duvarına uzanan. Olsun zaten, hatta 12 Eylül gölgesinde başlıyor hikaye ama sanki aceleyle hemen her şeyden bahsedeyim şeklinde yazılmış gibi. Yine birden fazla olaya değinen hatta bunu onlarca karakterle yapan kitaplar da okudum, hiçbiri böyle yüzeysel değildi. Sevemedim, çok istedim sevmeyi ama olmadı. Geçtiğimiz ay Attila İlhan Roman ödülü almıştı kitap, tebrik eder iyi geceler dilerim.
Şükran Yiğit'in kaleminden okuduğum son kitaptı Burası Radyo Şarampol. Storytel'den dinlediğim için biraz uzun soluklu bir macera oldu. Diğer kitapları gibi bu kitabını da yine çok severek okudum/dinledim. Filiz, Ali, Mine Abla ve Cengiz'in Şarampol'de başlayıp Almanaya'ya uzanan hayatları ve yaşadıkları yalın, gerçekçi, etkili bir şekilde anlatılmıştı. Sakin sakin ilerleyen, ama okura bambaşka duygular yaşatan kitaplar arayanlara Şükran Yiğit'i mutlaka tavsiye ediyorum. Ben de böyle güzel bir yazarla tanışmış, kitaplığıma kitaplarını kazandırmış olduğum için mutluyum.
Kitaba 14 yaşındaki Filiz’in Antalya Şarampoldeki hayatı ile başlıyoruz.ikinci kısıma ise Berlin’deki hayatı ile devam ediyoruz.Antalya’daki 80 ler zamanını anlatırken kitap çok akıcı gelmişti ama Berlin dönemine geçince çok sıkıldığımı farkettim.Sanırım bilmediğim yabancı şarkılar, şarkıcılar, yerler buna sebep oldu.Yazar Berlin yerine keşke Antalya’da ya da başka bir şehirde olaylara devam etseydi, 80 ler ya da 90 lar Türk şarkıları, şarkıcıları baz alınsaydı mükemmel olurdu. Zira hangi dönemde yaşarsak yaşayalım 80-90 Türk müziğinin herkesçe bilinen bir terapi etkisi var :)) Kitabın sonu güzeldi.Ama dediğim gibi Berlin yerine Antalya ya da başka bir şehrimiz son olarak seçilseydi daha güzel biterdi benim için.İyi okumalar dilerim
Antalya'nın küçük bir mahallesinde başlayan hayatını, İstanbul -Almanya arasında değiştiren; yeni dünyalar, yeni insanlar tanıyarak kendini de yeniden keşfeden Filiz'in hikayesi.
Hepimizin kendi çocukluğundan bir şeyler bulabileceği, sıcacık, samimi bir kitap.
Bir yandan bir genç kızın büyümesini, yaşamını, hayatına giren insanları, duygu dünyasını, hayallerini ve korkularını okurken bir yandan da dönemin Türkiye'sini, 1980 ihtilali ile hayatı değişen insanların bir yaprak gibi rüzgarda savrulmasını izliyoruz. Kitabın ikinci bölümünde ise 1980 sonu ve 1990'lardaki Almanya'ya, doğu ve batıyı ayıran 'Duvar'ın yıkılışına, burada yaşayan bambaşka hayatlara sahip insanların bir araya gelip birbirlerini yeni yeni insanlar haline getirmesine şahit oluyoruz.
Adeta bir günlük gibi yazılan bu kitapta tüm kahramanlar Filiz'le olan bağlantıları ve onda bıraktıkları izlerle yer alırken bunlardan bazıları okuyucuya kısa bir selam verip sahneden çekiliyor, bazılarının etkisi ise hikayenin başından sonuna kadar güçlü şekilde hissediliyor.
Dili oldukça akıcı, samimi; kolaylıkla okunabilecek, okuyucuyu sıkmayacak bir anlatıma sahip.
Son zamanlarda okuduğum en güzel eser için blog yazımı buraya ekliyorum. Çok samimi bir dili var. Bittikten sonra boşluğa düşecek kadar kitapla bütünleşmiştim. musambafener.wordpress.com/2022/01/22/bura...
12 Eylül’den Berlin Duvarı’nın yıkılışına, gençlikten yetişkinliğe, kenarı dantelle işlenmiş şiirlerden Karşılığını Bulamamış Sorular’a uzanan bir hikâye. Hiç bitmesin istedim...
Burası Radyo Şarampol
İyi akşamlaarrr
@yazariylakonusanlar sayfası sayesinde tanıştım Şükran Yiğit kalemi ile ve iyi ki tanıştım dedim
Burası Radyo Şarampol 1980 Antalya'sindan 2000li yıllar Berlin'ine uzanan tatlı bir hikâye. Kitap iki bölümden oluşuyor ilk bölüm Antalya, Şarampol mahalesindeki ergen Filiz, ikinici bölüm 30lu yaşlarında Almanya Krezburg'de ki yetişkin Filiz.14 yaşındaki bir kızın Filiz'in ilk aşkına, hayal kırıklıklarına, kendini bulma çabasına, takıntılarina, radyo tutkusuna şahit oluyoruz kitapta. Sene 1980 ihtilanin yarattığı acılar, ağaç diplerine gömülen kitaplar , ayrılıklar... Darbenin acı ayrılığini bizzat yaşayan komşu Mine abla... Keşke benim de böyle bir ablam olsa dedirten Mine abla Daha sonra Filiz'in 30lu yaşlarına Almanya Krezburg'de ki hayatına tanik oluyoruz. Orada da bir başka siyasi olaya Berlin duvarının yıkılışına goturuluyoruz. Hayatın içinden sıcacık bir kitap sizi bekliyor bence, okuyun pişman olmazsinizBen yazarın diğer kitaplarini da alıp okuyacağım kesinlikle
291 syf.
7/10 puan verdi
Kitabın her bir karakteri konuşulmaya değer. Özellikle Filiz ve onun Mine ablası. Hikâye, Antalya Şarampol'de başlıyor. Genç bir kız olan Filiz, ilk yıllarını burada geçiriyor. Radyoya karşı bir ilgisi var. Müzik ve şarkılarla iç içe geçen bir gençlik serüveni yaşıyor. 1980'li yıllar. O dönemin plakları ve şarkılarından bahsediliyor.