Çok beğenmedim. Küçük küçük hikayelerden oluşuyor. Yazar okunsun diye çok gayret etmiş bana tesir etmedi. Hamasi duygular, soyut mülahazalar, bağlantısız sonuçlar.
Eminim ki sevenler olacaktır ama her okuduğumuz da sevecek değiliz…
ÇağlayanlarAhmet Hikmet Müftüoğlu · Elips Kitapları · 20141,928 okunma
Normalde tarihî kitaplari okumaktan pek zevk almam. Ama guzel bir sekilde anlatildiysa da okumakatan geri kalmam. Ben bu kitabi 23.11.2012 yilinda bitirdim ve bence bu kitap herkesin okumasi gereken, okudukca sorgulamasi gereken edebiyatimizin muhtesem eserlerinden biri. Bence toplum olarak bilinclenmeye ancak boyle varabiliriz. Kitaptaki 20 kisa hikâye bize oyle guzel seyler anlatiyor ve oyle bilgiler veriyor ki bunlari okuyup,bilgileri sindirip sonra da ortak bir bilinc olusturmamiz gerek. Herkese tavsiye ederim.
Kitap Ahmet Hikmet Müftüoğlu’nun gazetede halkı aydınlatmak için yazdığı yazılardan oluşuyor. Eserin son kısımları da yazarın kitaplarda yer almayan hikayelerine ayrılmış.
Kitaptaki “Alparslan Masalı” adlı hikayeyi okuduğumda, kitap boyunca aşırı milliyetçi semboller göreceğimi düşünmüştüm ama yazar beni yanılttı. Müftüoğlu kitap boyunca savaştan yenik çıkmış bir milletin ferdi olarak haklı isyanlarda bulunuyor ve Türk milletini birlik olmaya davet ediyor.
Birinci Dünya Savaşından yenik çıkmış olmanın, ülkeyi tekrar kurduktan sonra da önlenemeyen batı özentiliğinin acısını derinden hisseden yazar, bunu okuyucuya da çok güzel aktarmış.
Kitapta beni en çok zorlayan kısım eski bir dil kullanılmış olmasıydı. Çok fazla Arapça ve Farsça tamlamalara yer verilmiş. Okurken sürekli eski kelimelerin anlamlarına bakmak, bende kitaba odaklanma sorunu oluşturdu.
Eski dile aşina ve Türk kültürüne ilgisi olan okurlara tavsiye olunur.
ÇağlayanlarAhmet Hikmet Müftüoğlu · Karbon Kitaplar · 20191,928 okunma
Türk düşünürü A.Hikmet .Müftüoğlu'nun MEB 100 temel eser kapsamındaki kitabı küçük hikaye derlemelerden oluşmuş vatan sevgisini o kadar iyi anlatmış ki şimdi gunumuzde düşününce aynı şeyler hız kesmeden devam ediyor bunu görmüş oldum özellikle bir hikayesinde batılılaşma o gunun şartlarında fransızca ingilizce bilenlerin devlet kademelerinde yer aldığı ecnebilerin degerli olduğu her yerde yabancı tabela görmekten rahatsızlık duyduğu sanki Türkiye'de değil yabancı memlekette hissettiği gezdiği yabancı ülkelerde hiç kendi dilleri dışında tabelaya rastlamadığı tarihi değerlerimizin alınıp kendi müzelerinde sergilendiği ve türk düşmanlığını her daim gördüğünü hikayelerinde anlatmış şimdide öyle değil mi ? her yerde arapça ve yabancı tabelalar her yerde batıya olan hayranlık umarım bir gun kendimize geliriz çok geç olmadan ..
" -Evet, bu zavallı vatanın yarasını kanatan sizsiniz, sizin gibi onu beğenmeyenler, ona i'timad etmeyenler, dâima onun kusurunu gören onun sevgilileridir. "
Fakat bu kadar turan hayali kuran bir yazarın bu kadar yabancı kelime kullanmış olması tam bir hayal kırıklığıydı. Türk milletinin mimaride, dansta, edebiyatta hiç de geri kalmadığını anlatmak için Farsça, Arapça kelimeler kullanmak ne kadar etkili olabilir? Gerçek Türkçülük bunu mu gerektirir?
