İmkansıza aşık olmuş bir imparator Caligula. Elinde olan güç öyle kudretli ki Caligula'nın kalbi kör oluyor bu güç yüzünden. İstediği her şeyi elde edebiliyor ve bu artık ona çok sıkıcı gelmeye başlıyor. Bunun üzerine imkansızı istiyor. Anlaşılmıyor, kalbinin derinliklerindeki istek ve arzu, bu yüzden daha da zorba oluyor tabi ki.
Başkaldıran İnsan'dan sonra okuyunca fikirler daha bir anlaşılır oldu sanki. Salt özgürlük insanı insan yapmıyor maalesef. Tabi ki de bu insana göre değişir ama içi bencillik, kin ve nefret dolu insanların çoğunun. Bu yüzden sınırlı bir özgürlük, yasalar, dinler, ahlak, ihtiyacı doğuyor insanın insan kalabilmesi için. Caligula buna çok güzel bir örnek olmuş. Yazarın kalemi sağolsun, kullandığı cümleler, betimlemeler ve kalıplar anlatışı kat be kat güzelleştirmiş. Kesinlikle okunması gereken bir tiyatro oyunu olduğunu düşünüyorum, okuyun ve de okutun efendim; iyi okumalar.
