Cinayet romanları kıyasında sınıfta kalacak bir kitap, açıkcası konu ilgi çekici değil, belki ilk 50 sayfası daha kaliteli bir polisiye vadediyor olabilir ama sonrasında polisiyeden çok karakterlerin ordan oraya sürüklenişi cezbedici gelmeye başlıyor. Öğrendikleri hiçbir bilgi şok edici değil, ilginç değil, okuyucuyu yerinden zıplatmıyor veya daha çok okuma isteğiyle kamçılamıyor ama yine de Pınar Kür'ün kalemi sürükleyici ve kitabı bitirmek istiyorsunuz, en azından ben istedim. Düşük beklentilerle devam ettiğimi itiraf etmeliyim, sonu bu açıdan tatmin ediciydi. Belki de tamamen polisiye sever benliğimi deaktive etmemiş olsaydım sonunu biraz öngörebilirdim, benim için 50den sonra polisiye anlamını yitirmişti maalesef. Okuması için kimseye önereceğimi sanmıyorum ama seçeneklerden biri olarak sunulsaydı en sona da bırakmazdım gibi hissediyorum.
