Demokrasi Gerçek ve Hayal
Noam ChomskyDemokrasi Gerçek ve Hayal Gönderileri
Demokrasi Gerçek ve Hayal kitaplarını, Demokrasi Gerçek ve Hayal sözleri ve alıntılarını, Demokrasi Gerçek ve Hayal yazarlarını, Demokrasi Gerçek ve Hayal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bir Amerika Rüyası/İdeali
Demokratik ideal, dahilde ve hariçte, çok basit ve çok açıktır. Benim yapmanı istediklerimi yapmaya devam ettiğin sürece kendi bildiğin gibi davranabilirsin.
Sayfa 199Kitabı okudu
New York Times’da Çıkan Bir Makaleden
Çoğu ABD şirketleri, Sovyetler Birliği’ni ve Doğu Avrupa’nın kapılarını bizlere açan ülkelerini kendileri için pazar veya ucuz işgücü temin edebilecekleri bir kaynak olarak görmektedir. Bir sonraki aşamada beyin göçü olgusunu başlatmak niyetindedir. Böylece bedelini Üçüncü Dünya ülkelerinin ödediği, ışığının Batı’yı aydınlattığı bir kaynağa ulaşmış olacaktır.
Sayfa 119Kitabı okudu
"Avrupa'da durum daha ilkeldir. Fransa çarpıcı bir örnek oluşturur. Bu ülkede varlığıyla övünülen konuşma özgürlüğü ile uygulamada görülenler, taban tabana denecek kadar zıttır. İngiltere'de konuşma özgürlüğü yasalar tarafından kısmen korunmuştur. Düzene ters gelenlere küfretmek ise yasaların güvencesi altına alınmıştır. Selman Rüşdi olayının pek çok ilginç boyutu vardır. Kendilerine özgü bir 'muhafazakarlık' anlayışı olan İngilizlerin çok çarpıcı yaklaşımları olmuştur. Rüşdi, basın yoluyla hareket etme suçlamasıyla yargılanmıştır. Mahkeme, küfredilenlerin ancak Hristiyanlığa ait maddi-manevi varlıklar olması durumunda küfredeni cezalandırabileceğini belirtmiştir. İslâm'a küfretmenin serbest olduğu hükmüne varmıştır.
"Çok zayıf düşmanlarla karşılaştığımız durumlarda işimizi en kısa zamanda ve kesin
sonuca ulaşmamızı sağlayacak tarzda tamamlamalıyız.”
Ekmek, aç insanları itaatkâr kılmak amacıyla kullanıldı.
"Bugün almakta olduğumuz borçları ya vatandaş yiyor, veya da devlet; alınan borçlar yatırıma gitmiyor. Bunun anlamı, ilerde yaşam standartlarımızın düşeceğinin kesin olmasıdır.”
Problem ekonomi problemi değildir; problem, güç ve imtiyaz meselesidir, bunların kurumsallaştırılması meselesidir. Değişim
taraftarları bu temel problemlere çare üretemedikleri sürece yeldeğirmenlerine saldıran Ortaçağ şövalyelerinin düştüğü komik duruma düşmekten kurtulamayacaklardır.
...Dünyanın yönetimi, sahip olduklarından gayrisini istemeyen tatmin olmuş milletlerin eline emanet edilmelidir.Dünyanın yönetiminin aç Uluslararasının elinde olması durumunda daima tehlikeler mevcut olacaktır. Oysa biz zenginlerin, kendimiz için isteyeceğimiz bir şey yoktur. Barış, kendi yolunda ve ihtiraslarından arınmış olarak yürekte olan insanlar tarafından korunacaktır. Bizim
gücümüz; bizi diğerlerinin tepesinde yer almaya zorlamaktadır. Bizler, beraberindekileri ile barış içerisinde yaşayıp giden zengin insanlar gibiyiz.
VVINSTON CHURCHILL
Yayın organları da milliyetçilikten gelecek olan tehlikeden
haberdardır. İran’da muhafazakâr milliyetçi parlementer
rejimin CIA tarafından desteklenen başarılı bir
darbe sonucu yıkılıp Musaddıkin iş başından uzaklaştırılmasından
sonra Şah dönemi tekrar başlatıldı, daha önce
İngiltere’ye ait bulunan İran’ın petrol gelirlerinin
%40’lık kesimi ABD’ne devredildi. New York Times, gelişmeleri
“iyi haber doğrusu” başlığı ile değerlendirdi. Bu
ders, İran’a pek pahalıya mal oldu. Buna rağmen aklını
başına toplamış olması durumunda gene de kârlı çıkmasının
olası olabileceği iddia edildi. İran’ın ve benzeri konumda
olan geri kalmış ülkelerin bu gelişmelerden almaları
gereken ilk ders basın tarafından şu cümlelerle
ifade edildi:
“Doğal kaynakları zengin geri kalmış ülkeler, fanatik
milliyetçiliğin gereklerini yerine getirmeye, zengin Batı’ya
kafa tutmaya kalkışırlarsa ödeyecekleri bedelin ne
denli büyük olabileceğini İran örneğine bakarak kestirebilirler.
İran’da olanların başka geri kalmış ülkelerde başka
Musaddıklarm ortaya çıkmasını engelleyeceğini umarız.
Bu deneyim hiç değilse, mutedil ve uzak görüşlü liderlerin
konumunu güçlendirecektir. Bu liderlerin bizim
önceliklerimizi açıkça görüp kabul edeceklerini umuyoruz.”
Kennedy’nin
mutemed adamları, “Geri kalmış ülkelerde iktidarlar çıkarlarımıza
ters düşünce yerel ordular ‘vatan elden gidiyor’
diye ayaklanmalı, iktidardakilerin icabına bakıp bize
hizmette kusur etmeyecek olanları iş başına getirmelidirler”
demektedir. Bu amaca ulaşabilmek için yerel ordular
donatılmalı, komutanları vazifelerinin ne olduğunu bir
iyice anlasınlar diye eğitilmelidir.
Olaylara çocuk mantığı ile yaklaşan, ardında yatan
şeytanî emelleri görmeden askerî müdahalelere karşı çıkanlar
da aynı komik durumlara düşmektedir. Demokrasiyi
geliştirmek, ulusal güvenlik için önlem almak gibi
standart bahaneleri elinin tersiyle yerle bir etmek aslında
bir çocuğun bile yapabileceği türden bir iştir. Çocuk aklıyla,
daha doğru bir deyişle çocuk saflığı ve dürüstlüğüyle
düşünen bir kimse Soğuk Savaş’m en soğuk yıllarında
bile Üçüncü Dünya ülkelerine yaptığımız askerî
müdahalelerin tutarlı bir mantık tabanından yoksun olduğunu
ifade edecektir. Bugün yapılmakta olanlar da aynı
paraleldedir. Kamboçya’da, Angola’da, El Salvador’da
ve Afganistan’da sürdürülen silahlı mücadeleler savaş değildir,
cinayettir.
