"Duygu, Akıl ve İnsan Beyni"

Descartes'ın Yanılgısı

Antonio R. Damasio

En Beğenilen Descartes'ın Yanılgısı Gönderileri

En Beğenilen Descartes'ın Yanılgısı kitaplarını, en beğenilen Descartes'ın Yanılgısı sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Descartes'ın Yanılgısı yazarlarını, en beğenilen Descartes'ın Yanılgısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''İyi kitaplar okumak, geçmiş yüzyılların en iyi insanlarıyla sohbet etmek gibidir.''
Sinaps
Nörotransmiterler de alıcılar üzerinde faaliyet gösterir. Uyarıcı bir sinir hücresinde, sinapslan bitişik olan ve kendi akta­rıcılarını salgıtayıp salgılamayacakları belli olmayan birçok başka sinir hücresinin işbirliği halindeki etkileşimi, bir sonraki sinir hüc­resinin ateşleme yapıp yapmayacağını, yani kendi eylem potansiye­lini üretip üretmeyeceğini belirler ve bu da o sinir hücresinin kendi aktarıcısını serbest bırakmasına yol açar ve böylece sürüp gider. Sinapslar güçlü ya da zayıf olabilirler. Sinapsın gücü bir dürtünün bir sonraki sinir hücresine geçip geçmeyeceğini ve ne kadar kolay geçeceğini belirler. Genelde uyancı bir sinir hücresinde güçlü bir sinaps dürtünün dolaşımını sağlarken, zayıf bir sinaps engeller ya da durdurur.
Reklam
292 syf.
8/10 puan verdi
·
31 günde okudu
Descartes'ın ruh ve bedeni iki ayrı töz olarak ele aldığı dualist felsefesine nörobiyoloji aracılığıyla deneysel verilere dayanarak karşı çıkan bir kitap. Aslında aşağıda kitabı okuyamayan fakat inceleme yazacak öz güveni kendinde bulan arkadaşın belirttiği üzere herhangi bir semavi dinin iddialarını destekler bir yönü yok. Zira bedenden sonra ruhun varlığını devam ettirdiği, ruh ve madde gibi iki unsurun insan bedeninde ayrı hallerde bulunduğu gibi savların tam karşısında duruyor Damasio. Yaptığı çalışmalarda insana biyolojik olarak etki eden nöronal yapıların dışında bir yapı varsa bile bunun biyolojik bedenle girift bir biçimde varlığını sürdürdüğü sonucuna ulaşmış. Bundan dolayı da hala destekçi bulabilen kartezyen felsefenin dolayısı ile de Descartes'ın yanılgısı üzerine hoş bir eser ortaya koymuş. Hülasa bilhassa nörofelsefe ile ilgilenenler için keyifle okunacak bir kitap olmuş.
Descartes'ın Yanılgısı
Descartes'ın YanılgısıAntonio R. Damasio · Varlık Yayınları · 2000118 okunma
Yale Üniversitesicnden J.F. Fulton ve C.F. Jacobsen tarafından gerçekleştirilmiştir. Üzerinde çalıştıkları Becky ve Lucy adlı şem­panzeler pek hoş yaratıklar değildi, kendilerini engellenmiş hisset­tiklerinde (bu kolaylıkla oluyordu) vahşileşiyorlardı. Araştırma süre­cinde, Fulton ve Jacobsen, prefrontal korteks hasarının hayvanların deneysel bir işi öğrenmelerini nasıl etkileyeceğini görmek istediler. İlk aşamada hayvanların frontal loblarından birini zedelediler, ancak ne perfonnanslarında ne de kişiliklerinde bir değişiklik oldu. İkinci aşamada diğer fi·ontal lob zedelendi. Bu kez kayda değer bir şey oldu: Becky ve Lucy, daha önce kendilerini sinirlendiren engellenme du­rumlarını artık umursamıyorlar ve hırçınlık yerine daha çok uysallık gösteriyorlardı. Ronald Myers, bir dizi aydıntatıcı araştırma sonunda çift taraflı prefrontal bölgeleri (ventromedyal ve dorsolateral alanlar da dahil, ama singulat bölgesi hariç) alınan maymunların fiziksel olarak hiçbir değişiklik göstennedikleri halde, maymun kabile­sinin içinde normal sosyal ilişkiler kuramadıklarını göstermiştir.
Belirli bir kimyasalın (vücudun içinde veya dışında üretilen) belirli bir hissin oluşumuna neden olduğunu bilmenin, bu sonucu ortaya çıkaran mekanizmayı bilmekle aynı şey olmadığını anlamak önemlidir. Bir maddenin belirli sistemlerde, devrelerde, reseptörlerde ve bazı nöronlarda etkili olduğunu bilmek, neden mutlu ya da üzgün hissettiğinizi açıklamaz. Maddeler, sistemler, devreler, reseptörler ve nöronlar ile hisler arasında bir işleyiş ilişkisi kurar, ancak size birinden diğerine nasıl geçiş yaptığınızı anlatmaz. Bu, sadece bir açıklamanın başlangıcıdır. Mutlu ya da üzgün hissetmek, sürmekte olan beden durumlarının nöronal temsilindeki bir değişime büyük ölçüde karşılık geliyorsa, o halde bu açıklama, kimyasalların bu nöronal temsillerin kaynakları -ana bedenin kendisi -ve faaliyet modelleri bedeni temsil eden nöronal devrelerin birçok seviyesi üzerinde etkili olmasını gerektirir. Hislerin nörobiyolojisini anlamak, ikincisinin anlaşılmasını zorunlu kılar. Mutlu veya üzgün hissetmek aynı zamanda, kısmen düşüncelerinizin işlediği bilişsel biçimlere karşılık geliyorsa, bu durumda mevcut açıklama aynı zamanda, kimyasalların, imgeleri üreten ve manipüle eden devreler üzerinde aktif rol oynamasını gerektirir. Bu, depresyonu genel anlamıyla, serotonin veya norepinefrinin var olup olmadığına indirgeyerek açıklamanın -ki bu, Prozac döneminde popüler bir açıklamadır- kabul edilemez derecede üstünkörü olduğu anlamına gelir. Antonio R. Damasio
Daha küçü­cükken, doğru kararların soğukkanlılıkla düşünerek verilebileceği öğretilmişti bana, duygular ve akıl birbirine ancak su ile yağ kadar karışabilirdi.
Reklam
202 öğeden 21 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.