Don Kişot’un Dönüşü
G. K. Chesterton
Yorumlar ve İncelemeler
Hayattan neredeyse kendini soyutlamış bilge kütüphaneci Michael Herne, #aslanyüreklirichard tiyatro temsilinin sonrasında kostümünü çıkarmayı reddederek kendisiyle hem ruhen hem şeklen bütünleştirdiği Orta Çağ kıyafetleriyle dolaşmaya başlar.Haliyle kısa süre içinde olaylar çığrından çıkar.
Günümüz dünyasına başka bir çağdan bakarak modernizmin hicvi niteliğindeki bu roman, her döneme uygun evrensel sonuçlar çıkarabilecek nitelikte...
Eğitimli insanların, eğitimsiz insanları eğitmesi teorisi gibi sıra dışı sahneler eşliğinde, birey, toplum ve sınıflar arasındaki bitmeyen gerilimi işleyen yazar, gözlem, nükte ve ironiyle dolu satırlarla okurunu buluşturuyor.
Aynı Cervantes’in Don Kişot’u gibi Chesterton’ın Don Kişot’u da, sular durulduğunda yalnızlığı ile baş başa kalıyor.
Kütüphaneci Don Kişot Herne ve Sanço’nun yeniden vücut bulmuş hali olan “Maymun” Murrel tiplemeleri öyle mükemmel çizilmiş ki, sayfaların arasından her an çıkacak gibiler.
Öne çıkan diyaloglarla yer yer bir tiyatro metni okuduğunuzu hissettiren eserin hak ettiği ilgiyi görmediğini düşünüyorum.
T. S. Eliot tarafından saygıyla anılan, Etienne Gilson tarafından “bütün zamanların en büyük düşünürlerinden biri” olarak kabul edilen ve Borges’in övgülerini alan Chesterton için okumalarınızda yer açınız. 
Don Kişot’un Dönüşü 
G. K. Chesterton
Kopuk kopuk ve karışık ilerleyen bir roman
Edebî birikimine güvenen biri olarak epey ümitli başladığım bu romanı yarısına kadar zorla okuyarak yarım bıraktım. Çeviriden mi kaynaklandı yoksa kitabın kendisi mi böyleydi? Bunu bilmiyorum ancak o kadar hevesle başlayıp bu kadar boğularak ilerleyince yarısında bıraktım. Aslında çok canlı başlayan ve okuru direkt atmosfere hapseden bir roman gibi görünüyordu ancak sayfalar ilerledikçe yavanlaştı ve olaylar arasında bağlantı kurmak da zorlaştı. Chesterton'ın başka kitabını okumadım ama bu romandan sonra tekrar deneyeceğimi zannetmiyorum.
Benim okuyup yarım bıraktığım Ketebe baskısıydı. G. K. Chesterton
