Alessandro Baricco‘nun kısa ve çarpıcı romanıdır. 1980'li yıllarda, İtalya'da küçük bir kentte geçer hikaye. Aldıkları katolik eğitim nedeniyle katı kurallarla büyütülen dört gencin farklı yollarda yürümeye başlamaları, değişen dünyaları ve kimlikleri anlatılıyor bu kısacık hikayede.
“Emmaus” İncil’de geçen bir pasajın adı. Bu pasajda, İsa’nın ölümünden birkaç gün sonra iki kişi Emmaus köyüne giden bir yolda bir adamla karşılaşırlar. Kudüs’te olup bitenleri (İsa’nın ölümünü ve her şeyi) anlattıkları bu yabancı akşam da onlarla kalır. Bunca vakit geçirdikleri adamı tanımaları ise oldukça beklenmedik bir anda olur: onun ekmeği bölüşünden İsa olduğunu anlarlar. Sonra bu adam ortadan kaybolur.
Öykü boyunca kahramanlar gerçeği bilmez ama ilginç olan başta İsa’nın da kendini ve ölümünü bilmemesidir.
Sonunda kendi kendilerine sorarlar: nasıl bilemedik?
Romandaki hikaye ile İncil’deki pasaj arasında bağlantı kurmak okuyucuya bırakılmış. Ama böyle bir metinlerarasılık bu küçük kitabı dev bir esere dönüştürmüş. Çağrışımsal gücü ne kadar kuvvetliyse, art metni ne kadar sağlamsa bir eser, bana göre, o kadar başarılıdır. Her şeyi apaçık ortaya döken ve bana düşünme, yorum yapma alanı bırakmayan eserleri de bir o kadar başarısız bulurum sanatsal açıdan.
Sonuç olarak:
Katolik eğitimle yetişmiş, kilisede müzisyenlik yapan dört çocukluk arkadaşının büyüme süreci, sorgulayışları, günahları, sevapları yine Alessandro Baricco’nun etkileyici üslubuyla anlatılmış bu kitapta ve okurken olsun kafanızdaki kalıpları yıkmanızı sağlayabilir.
