Fichte-Alman İdealizmi 1
Eyüp Ali KılıçaslanFichte-Alman İdealizmi 1 Gönderileri
Fichte-Alman İdealizmi 1 kitaplarını, Fichte-Alman İdealizmi 1 sözleri ve alıntılarını, Fichte-Alman İdealizmi 1 yazarlarını, Fichte-Alman İdealizmi 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bilim, bizden bağımsız olan ve bizim yardımımıza ihtiyaç duymaksızın varolan bir şey değildir. Aksine o, belli bir yöne çevrilen, yalnızca özgür zihnimiz tarafından yaratılabilen bir şeydir - farz edelim ki, henüz bizim bilmediğimiz böyle bir zihinsel özgürlük mevcut.
Sayfa 76 - Doğu Batı Yayınları
İnsan edimde bulunma konusunda ısrarlıdır ve bunu sürdürür. Size ortadan kaybolmuş göründüğünde, aslında yalnızca alanını genişletiyordur. Size ölmüş gibi görünmesiyse, daha yüksek bir yaşam için yapmış olduğu hazırlıktır. Ulaşmaya çalıştığı amaçlarının renkleri ve dışsal formları yok olabilir ama amacı aynı kalır: Varoluşunun her anında,
Sayfa 58 - Doğu Batı Yayınları
Bir kişi ne kadar insani özelliklere sahipse, diğer insanları da o kadar derinden ve o kadar fazla etkiler. İnsanlık, kendisinin gerçek mührünü taşıyanı tanımada hiçbir zaman başarısız olmaz. Her insan zihni ve yüreği, insanlığın saf olarak ortaya çıkışına kendisini açar. İnsanlığı daha yüksek olanın etrafında, diğerleri bir daire oluşturur ve onların içinde en büyük insanlığa sahip olanlar ise, merkeze en yakın olanlardır. Onların tinleri, birleşmek ve farklı bedenlerin içindeki tek bir tini oluşturmak için çabalar ve mücadele eder. Bütün hepsi, tek bir anlayış ve tek bir arzu olarak orada, insanlığın yalnızca tek bir projesini oluşturan yoldaş işçiler olarak yer alırlar. İnsanlığı yüksek olan kişi, çağını daha yüksek bir insanlık düzeyine çıkarmak için tüm gücüyle uğraşır; insanlığa yeni çağlar açar. Geriye baktığında insanlık, üzerinden atlamış olduğu uçurum karşısında şaşakalır. İşte böyle yüce bir insan, insan türünün yaşam serüveninden elde edebileceğini, bir devin kollarıyla çekip alır.
Sayfa 56 - Doğu Batı Yayınları
‘’Ben bir Ben’im ve benim için, bir Ben olan herkes aynıdır. Peki, insan imgesinde içerilen ihtişam karşısında titrememeli miyim?’’
‘’Tüm bireyler, saf tinin tek büyük birliğine dahildirler.’’
‘’Ulaşmaya çalıştığı amaçlarının renkleri ve dışsal formları yok olabilir ama amacı aynı kalır: Varoluşunun her anında, kendisinin dışındaki yeni bir şeyi kendi çemberinin içine zorla taşır ve bu işi yapmayı; çember içinde her şey tüketilene, maddi olan tüm şey etkinliğinin damgasını taşıyana ve tinsel olan şeyler, onunkiyle tek bir tini oluşturana kadar sürdürecektir. İşte bu insandır. Bu, kendisine ‘’ben bir insanım’’ diyebilen herkes için böyledir.’’
‘’İnsanın içinde yaşadığı kilden kulübeyi silkeleyip yıkın! Varoluşunun doğası gereği insan, kendi dışındaki her şeyden bağımsızdır. Kilden kulübesinin içinde bile, kendinde böyle bir varoluş hissine sahiptir –zaman, mekan ve kendisine ait olmayan her şeyin ortadan kaybolduğu, tininin kendisini güçlü bir biçimde bedeninden koparıp aldığı tüm bu sevinç dolu anlarda, artık özgür bir biçimde, tinin yalnızca bir beden yoluyla başarabileceği tüm bu amaçların peşine düşmek için bir bedene geri döner. Onu meydana getiren son toprak parçasını da bölseniz, o hala varolacaktır. Varolacaktır, çünkü varolmayı isteyecektir. Kendi sayesinde, kendi gücüyle o, sonsuzdur.’’
‘’Tinsel dünyanın eksiksiz sistemi, onun içinde bulunu ve insan, anlaşılabilir biçimde kendisini bu dünya için koyduğu yasanın bu dünyada geçerli olmasını bekler. Ben, düzen ve uyumun, ondan ne düzenin ne de uyumun olduğu sonsuzluğa doğru dışa yayılacağının kesin garantisini kendinde içerir; öyle bir garanti ki, evrenin kültürel gelişimi, aynı zamanda insanın kültürel gelişimi ile birlikte meydana gelir.’’
‘’Formu olmayan, ölü maddeye ilk kez düzen ve uyum getiren Ben’dir. Düzenlilik, yalnızca insandan kaynaklanır, onu sarar ve onun görebildiği yere kadar alabildiğine uzanır.’’
Yaşama hizmet etmediği sürece spekülatif bakış açısının ve bir bütün olarak felsefenin gerçek amacı nedir? İnsanoğlu bu yasak meyveyi hiç tatmamış olsaydı, felsefeden tümüyle vazgeçilebilirdi. Ne var ki insanın, bireyi aşan o dünyayı bir an görmeye - bu dünyayı sadece yansıyan bir ışık sayesinde değil, doğrudan görmek için - doğuştan gelen bir arzusu vardır. Tanrının varlığı hakkında soru soran ilk kişi, sınırları yıktı; insanlığı en temellerine kadar sarstı ve onu, henüz çözülmemiş pratik ve spekülatif olanın bir olarak gözüktüğü en yüksek noktaya kadar cesurca ilerlemekle ancak çözüme kavuşabilecek bir çelişkiye itti. Cüretkarlık, felsefe yapmaya başlamamızı sağladı ve bu da, masumiyetimizi yitirmemize neden oldu. Çıplaklığımızı keşfettik ve o andan itibaren de kendi kurtuluşumuz için felsefe yapıyoruz.
Sayfa 360 - Doğu Batı Yayınları
Bütün çelişmeleri birleştiren en yüksek sentez, her türlü etkinliğin en yüce ve en evrensel ereği, yaşam hakkıdır.
Sayfa 304 - Doğu Batı Yayınları
Bizi bu ilk doğal inancın gücü içinde tutan nedir? Aklın çıkarımları değil, çünkü böyle bir şey hiç yok. Bizi tutan, meydana getirmek istediğimiz bir gerçekliğe ilgimizdir: Bütünüyle iyi uğruna iyiye; ve sundukları hoşnutluk uğruna, olağan ve duyumsal olana. Hayatta hiç kimse bu ilgiden kendisini yoksun bırakamaz, tıpkı bu ilginin beraberinde getirdiği inancı az da olsa silkip atamayacağı gibi. Hepimiz inanç içinde doğarız; kör olan, gizli ve karşı konmaz dürtüyü körce izler; gözleri gören, görmeyle izler ve inanır, çünkü inanmaya karar verir.
Sayfa 302 - Doğu Batı Yayınları
Dünyadaki insani yaşam ile dünyevi zamanın kendisi, tek bir zamanın ve tek bir sonsuz yaşamın zorunlu devirleridir.