Hegel, gündelik hayatın eleştirisine epigraf olacak özetleyici bir ifadede "aşina olunan bilinmez." der. Aşina, aşinalık insanları örter ve onlara tanıdığımız bir maske vererek onları bilmemizi güçleştirir. Eksik bir maskedir bu. Ama hiç yanılsaması da yoktur. Gerçektir, gerçeğin bir parçasıdır. Maskeler yüze, deriye yapışır; deri, ten, maske halini alır.