-spoiler-
Kitap, edebi bir buluş arayışını anlatıyor. Ben konuyu çok sevdim, özellikle Vereker ile yapılan diyaloglarla anlatılan kısım oldukça keyifliydi ve hızla okudum. Kitabın ilk yarısı son derece sürükleyiciydi ve beni içine çekti, ancak kalan kısmı için aynı şeyleri söyleyemem.
Kitabın başlangıcında yaratılan gizem, ortalarına doğru biraz sönük kaldı ve yaşanan olayların hala Vereker'in gizemini aramakla ilgili olduğunu hissettirdi. Bazı yerlerde bu durum biraz yavan geldi. Tüm karakterlerin basit ölümleri de tadımı kaçırdı (örneğin, attan düşmesi, aniden hastalanma, sıtma vb.). Bu şekilde karakterlerin kaybedilmesi, yazarın nasıl açıklayacağını bilemediği ve kolaya kaçtığı izlenimini uyandırdı bende. Eğer ölümler daha detaylı ve hikayeye daha kesin etkileri olsaydı, kitabı daha çok sevebilirdim. Bu şekilde kitap, belirli bir sona bağlanmamış gibi göründü (ki benim için açık uçlu bir son büyük bir sorun olmazdı) ve ilk başta yakalanan aşırı eğlenceli gizem kayboldu.
Kitap, hayran/eleştirmen/yazar arasındaki dengeyi sorgulamak istiyor ve bu fikir ilk kısımda beni çok etkiledi. Çünkü günümüzde hemen hemen her konuda bu üç kişi arasındaki sınırlar değişiyor ve belirsizleşiyor. Ancak, sonlara doğru ana karakterin motivasyonu ve başlangıçta verilen düşünsel gücün kaybolması, sonu hayal kırıklığına uğrattı. Bu konu çok daha iyi işlenebilirdi.
Kitap okunabilir, ancak başlangıcında aşırı gizemli bir beklentiye girmemek gerekiyor. Ayrıca "Halıdaki Desen" benzetmesi çok iyiydi. Umarım ben de kitaptaki karakter gibi gizemi anlayamama durumuna düşmemişimdir.
Halıdaki Desen
