Çok tatlı bir eser'in incelemesi ile yine 1K dayım. Eseri böyle geç bitirmem deki en önemli husus kesinlikle yöresel ağız oldu. Yoksa o kadar akıcı bir kitap ki elinizden düşmüyor. Karakterlerin yöresel ağzına alışana kadar yavaş okumak zorunda kaldım. Halo dayı ve oğlu İdiris iki öküz parası için İstanbul yoluna düşüyorlar. Hem de bir inat bir idda uğruna. Çalışıp hakkıyla birşeyler kazanalım diye uğraşırken bayağı zorluk çekiyorlar. Kemal Sunal-Ali Şen ya da İlyâs Salman- Şener Şen filmi gibi bir eserdi. Her sayfasında gözümde canlandılar kişiler ve karakterler hatta İstanbul bile. İstanbul un daha gelişmemiş ama gelişmekte olan zamanlarını öyle güzel anlatıyor ki yazar fazlasıyla o döneme ait birçok bilginin sahibi oluyorsunuz. Kitapta beni en çok sinir krizine sokan insan İdiris ve uçkur belasıydı bunun dışında bildiğimiz olayları yani eski Türk sinemasındaki Kemal Sunal Tokatçı filmindeki gibi sahneleri sanki kitapta okudum. Sonunda o kadar üzüldüm ki o Dik Yusuf, Dingil Zako, Şişko Bedo ölmeseydi daha güzel olurdu sanki. Bunun dışında olumsuz olarak şunu düşündüm yozlaşmanın ilk zamanlarını anlatıyor yazar tahminimce 60-70-80 yılları arası İstanbul un eşek zamanından bolca bahsediyor. Mini etekli kızlar, boyalı, kabarık saçlı kadınlar, şapkalı adamlar, gece kondular, yeni yeni yükselen binalar, her yerde oluşmaya başlayan apartman kültürü bunları çok güzel işlemiş yazar. Tavsiye ederim okunmalı kesinlikle...
Muzaffer İzgü . Diğeri de 
Aziz Nesin . Yakın zamanda kaybettiğimiz Muzaffer İzgü, mizahi
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
