1991 yılı aralık ayında AIDSten ölen Hervé Guibert, Fransız romanının en genç, en yetenekli ve üzerinde en çok tartışılan romancılardan biriydi. Kısacık yaşamına, bazılarını yayımlamayı düşündüğümüz on iki kadar roman sığdırdı. Hervé Guibert, AIDSin ardından, bir virus nedeniyle kör olmak tehlikesi karşısında yattığı hastanede, 17 Eylül-8 Ekim 1991 günleri arasında on beş gün boyunca günlük tuttu; ve katı, yalın, acımasız gözlemlere dayanan bu günlük, ölümünden sonra Hastane Günlüğü (Cytomégalovirus) adıyla yayımlandı. AIDSten öleceğinin kesin bilincinde olmasına karşın, Hervé Guibert, önünde kalan kısa yaşam payında körleşerek, yaşam ve gerçeklikle olan sınırlı ilişkisini yitirmekten de korkmaktadır. Bir yazar ve ölümü kesinleşmiş bir insan olarak yazgıya boyun eğmemekte, kalan yaşamını bir insan ve yazar olarak değerlendirmek istemektedir. Bu kısacık ve alabildiğine yalın günlükte, bir insanı gerçek yazar sınıfına katan yazınsal değerleri de buluyoruz. Bir genç yazarın ölümünden kısa bir süre önce, kendisiyle ve sevdiği yazarlarla hesaplaşması yürek burkan bir gerçeklik ve büyüklük kazanıyor
