Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Hazin Bir Evliliğin Romanı
Lev TolstoyDüşük Puanlı Hazin Bir Evliliğin Romanı Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Hazin Bir Evliliğin Romanı sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Hazin Bir Evliliğin Romanı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tolstoy’un 1859 yılında kaleme almış olduğu bu kitap Valeria Arseneva adlı zengin ve yetim kıza aşık olmasından dolayı kaleme almış olduğu bir kitaptır. Tolstoy bu romanını bir utanç kaynağı olarak ve almış olduğu notları yırtıp atmak istemiştir çünkü kendinden esinlenmiş olduğu için.
Erken yaşta anne ve babası ölen Maşa ile aile dostları olan Sergey Mihayloviç ile arasındaki yakınlaşmalarının aşırı yaş farkına rağmen nasıl aşka dönüştüğünü anlatan bu eser aynı zamanda okuyucuyu inanılmaz bir şekilde etkilemeyi başarmıştır.
Kitap gerçekten de çok akıcı bir dille yazılmış olup okurken okuyucu hiç sıkılmadan bir solukta bitirebilir ki hatta emin olun kitabın sonunu merak edeceği için bitirmeden kalkmayacaktır.
Ayrıca kitap gerçekten de okuyucuyu farklı bir dünyaya taşırken bir yandan da düşündürmeyi başarabilmiştir.
Aradaki yaş farkı evliliğe ya da aşka engel mi, evlilik aşkı öldürür mü, evlenmeden önceki beklentiler ile evlendikten sonra ki beklentiler nelerdir?
Bir çırpıda bitirilebilecek nadir kitaplardan.Çünkü Tolstoy her zaman ki gibi o kadar güzel betimlemelerle kitabı süslemiş ki isteseniz de elinizden bu kitabı bırakamıyorsunuz.Dönemin sosyal çevresi güzel işlenmiş diye düşünüyorum.Okuyanlar kendinde ya da kendi payına düşen bir şeyler bulacaklardır.
188 syf.
9/10 puan verdi
"-Bence erkek sevdiğini açıklamamalı.
-Nedenmiş ?
-Çünkü her zaman yalan olacaktır bu. İnsanın sevdiğini sık sık söylemesinin anlamı nedir? Bu sözcük, ağzından çıktığı anda çok olağanüstü bir şey olmak zorunda. Sürekli "Seni Seviyorum" diyen insan, ya kendini aldatmaktadır, ya karşısındakini...
-Peki, erkek bunu söylemediği sürece kadın sevildiğini nasıl anlayacak?
-Her insanın bir anlatma biçimi vardır... Sevdiğini belli eden duyguları ve davranışları..."
Tolstoy Baba yine kendi gözünden bir evlilik&aşk hikayesi yazmış. Sanki her bir bölümünü bizzat kendi yaşamış.
Evlilik aşkı öldürür mü? Evlilikte yaş farkı ne kadar önemlidir?
Sergey ve Maşa 'nın hikayesi aslında hepimizin hikayesi.
120 syf.
9/10 puan verdi
Yalnızlığın ve iç sıkıntısının buhrana götürdüğü bir genç kadının kalemini okurken ilk başta; kendinden yaşça çok büyük -babasının arkadaşı- Sergey ile yeniden karşılaştığında mutluluk, heyecan, umut, yaşama isteği ile "acaba bu duygu aşk" mı diye düşünürken kendimi ben de çok heyecanlı ve mutlu buldum. Genç menekşe... Yabani sevinçler... Artık onun gözünde yaşanan aşkla beraber dünya, gökyüzü, bahçe, hava eskisi gibi değil; farklıydı. Sahiden de sevgi, aşk gibi güçlü duygular kişilerin dünyasını güzelleştiriyor. Bunu Tolstoy'da yeniden gözlemek heyecan vericiydi. Ayrıca, Maşa'nın iyi oluş halinden dünyasının da etkilenmesi, artık çevresinin de kendisi nasılsa öyle oluyor olması dikkatimi çekti. Deneyimlerle dolu, olgun olan Sergey ile evliliklerinde Maşa, onun düşüncelerini kendine kopyalamıştı, kendi deneyimlemelerinde ise sorunlar çözülemedi. Her zaman olduğu gibi aşkın sevgiye dönüşmesini, hırçın bir rüzgardan hülyalı bir ilkbahara nasıl geçildiğini, nasıl başlayıp nasıl bittiğini, aşkın korkuya nasıl da yakın olduğunu keyifle okudum. Bu kitabı, hiç hatırlamadığım bir "alıntı" sayesinde merak edip araştırmıştım. İyi ki okudum.
Tolstoy’un diğer başyapıtlarına göre belki de gölgede kalan Aile Mutluluğu, okuduğun anda değil de zaman geçtikçe insanın içine işleyen, derinlikli bir anlatım. Hayatın en temel ilişkilerinden birini, yani aileyi tasvir edişi elbetteki kendi hayatından izler taşıyor ve aşkın yerini sevgiye bırakmasını çok farklı ifade ediyor. Okurken kullanmış olduğu bazı cümleleri hissel olarak hayatımda yaşasam bile, ‘bu şekilde ifade etmeyi akıl edemezdim’ dediğim çok yeriyle karşılaştım. Galiba bu yüzden klasik. Uzun süre ruhumun bir yerlerinde benimle birlikte yaşamaya devam edeceklerden.
Tolstoy'un Aile Mutluluğu kitabı, önce babasını, ardından annesini kaybeden genç bir kızın, babasının yakın bir dostuyla olan ilişkisini anlatıyor. Bu ilişki, önceleri yetişkin bir adamla ona emanet edilmiş küçük bir çocuk arasındaki bir ilişki şeklinde olsa da zaman içinde küçük kızın genç kız olması ve bu süre içerisinde babasının dostunun sık sık kendilerini ziyaret etmesi neticesinde önüne geçilemez bir duygusal ilişkiye evrilmektedir.
Belli bir olgunluğa erişmiş olan Sergey Mihaylıç artık bir aileye sahip olmak ve aile ortamının huzurunu yaşamak istemektedir. Maşa ise yaş itibarıyla Mihaylıç'tan çok daha küçük olduğu için henüz birçok şey kendisine toz pembe görünmektedir. Aralarında oluşan duygusal ilişkiyi en sonunda evlilikle taçlandırırlar ve evliliklerinin ilk zamanları mutluluktan ikisinin de ayakları adeta yere basmaz. Bununla birlikte, aralarındaki bu yaş ve kuşak farkı nedeniyle, olaylara çok farklı açılardan yaklaşmaları, Maşa'nın yersiz ve gereksiz kapris ya da kuruntuları yüzünden zaman zaman tartıştıkları olur. Her ikisi de bu tartışmaları gurur meselesi yaptığı için bir süre böyle kavgalı oldukları zamanlarda konuşmamayı tercih eder ve meseleleri çözümsüz bırakırlar. Derken, zamanla yaptıklarının aslında doğru olmadığını, ilişkilerine çok zarar verdiğini fark ederler ve her ikisi de daha olgun, daha dostane ve daha anlayışlı bireyler haline gelirler ve kendilerine uygun olan yaşam tarzını benimseyerek mutlu bir hayat sürerler.
Tolstoy'un bu insan ilişkileri üzerine analiz ve tahlillerinin ele alındığı eserini her kitapseverin okumasını tavsiye ederim.
Kitapla kalın!
Yazarı bile bu kitabı neden beğenmeyip yayımlamak istememiş çok da anlam veremiyorum. Orijinal hikayesinde yazarın kendi başından geçen bir aşk konusunu kaleme alması, bu aşkın kendinden çok küçük biriyle yaşandığı için beğenilmediği yorumunu getirebiliyor ama yıllar yıllar geçti, ikinizde toprak oldunuz. Mutluluk fırsatınız var olsaydı, ikinizde bunu isteseydiniz, neden değerlendirmediniz? Ölüm var ölüm. Nice insanlar para uğruna birbiriyle evleniyor, torunu yaşındakilerle. Madem aranızda bir aşk vardı, madem bu senin gibi bir yazara kitap yazdıracak kadar da ciddiydi senin için, o zaman bunu güzel yaşayacaktınız, vazgeçmek olmayacaktı bence.
Diğer sebepse hikayeyi zayıf ve yetersiz gördüğü için yayımlamak istememesi ama Tolstoy Bey, ben yıllardır içinde cinsellik, şehvet ve garip fetişler içermeyen bir aşk kitabı arayıp bu güne kısmet bulmuşum. Beğenmemek ne demek efendim?
Maşa yani Maria Aleksandrovna, kız kardeşi Sonya ve dadısı Katya, Pokrovs Köyü’nde yaşamaktadırlar. Maşa’nın anne ve babası vefat ettiğinden de çiftlikle, babalarının arkadaşı Sergey Mihayloviç ilgilenir. Ailesi Maşa’nın bu adamla evlenmesini istemiş ancak Maşa hayalinde çok farklı bir erkek (zayıf, çelimsiz gibi) yaşattığından ve yaşı çok küçük olduğundan bunu kabul etmemiştir.
Diğer tarafta Sergey ise bu kıza yol göstermeye, ilgilenmeye yani bir nevi ‘Elimde Büyüdün’ konusuna getirmeye çalışır olayı. Kısaca ona bir arkadaş gibi davranır ve farklı şeyler hissetse de belli etmemeye çalışır. İkilinin arasında A ve B örneklemeleri muhabbeti çok iyiydi aslında.
İyi okumalar dilerim..
İnsanın evi anlaşıldığı yerdir.
Kitap iki insanın gerek yaş farkından gerek karakter farklılıklarından oluşan bir aşkın hikayesi gibi olsa da benim bu kitaptan çıkardığım tek anlam "yaşanmışlık". İnsan hayatında gerçekten dönüm noktası dediği şeyler yaşamışsa bir daha aynı insan olarak kalamıyor. Sahte kalabalıklar, geçici anlık zevkler anlamsız geliyor. Bu hayatın anlamsızlığını yaşamış biriyle, hayatla yeni tanışan ve mutluluğu insanların boş övgülerinde samimi olmayan kalabalıklarında arayan biri, beraber mutlu olabilirler mi?
Miyahloviç hayatı anlamış ve mutluluğu insanlara iyilik yapıp sakin bir köy hayatı isteyen ve uzlette şifa bulmak isteyen biri. Maşa ise hayatı yeni yeni tanıyan övgülerle, kalabalıklarla yaşamak isteyen genç bir kız. Her ne kadar Maşa Miyahloviç'e başta ayak uydurmak istese de kendisi bir şeyler yaşayıp anlamadan Miyahloviç'i hiçbir zaman anlayamadı. Ta ki ona zevk veren o büyülü tatlı anlamsızlığı yaşayana kadar...
Gerek evlilik gerek yakın arkadaşlıklar da buna çok inanıyorum. "Yaşanmışlık" ve anlayış. Bir insanın birini anlayabilmesi için ya yüksek düzeyde empati yapabilmesi gerekiyor. Ya da bu hayatın anlamsızlığını bir kez olsun yaşamış olması gerekiyor.
Diğer türlüsü insanın kendini anlatamaması ve bu defa kendini herkese kapatmasıyla son buluyor.
İnsanın evi anlaşıldığı yerdir...
Gitti giden, gitti giden..
Başlarda sıkılmıştım itiraf etmeliyim, hatta bitince elimden çıkarmayı planlıyordum ( alan sıkıntısı sebebiyle sadece favori kitaplarımı tutuyorum ) özellikle doğa betimlemeleri beni benden aldı.. Ama ikinci bölümdeki keskin virajlar fikrimi tamamen değiştirdi ve evet, eser kitaplığıma girmeyi başarabildi :)
Sergey Mihayloviç adamın dibi. Karısı sebebiyle üzüldüğü yerlerde hiç kıyamadım ona.. Ben hep yaş farkına takılınmaması gerektiğine inanmışımdır, kitabı elime aldığımda sadece bu konuyla ilgileneceğimi, hatta problem gibi işlediği için yazara kızacağımı sanıyordum ama hayır, benim ilgilimi daha çok giden zamanı asla döndüremeyeceğimizi anlattığı yerler çekti. Durup düşününce gerçekten insanın canını çok acıtıyor bu mesele, içini sızlatıyor. O anı o anda yaşamak gerekiyor, yoksa gitti mi geri gelmiyor. Bu yüzdendir ki kıymetini bilin diyor yazar, sonuna kadar hissedin. Bir zaman makinesi olsaydı da o ana gitseydik güzel olmaz mıydı hakikaten diye düşünüyorsunuz, o zaman da aynı tadı vermezdi diyor Tolstoy. Buraları okurken benim ciğerimi deşti resmen. Ölümden farkı yok çünkü kayıp zamanın.Tek seferlik yaşıyoruz malesef.Keşke en kıymetli anları bir kavanozda saklayabilsek ve tekrar tekrar kaşıklayabilsek istediğimiz zaman.. :)
