Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Hazin Bir Evliliğin Romanı
Lev TolstoyDüşük Puanlı Hazin Bir Evliliğin Romanı Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Hazin Bir Evliliğin Romanı sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Hazin Bir Evliliğin Romanı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tolstoy'un Aile Mutluluğu kitabı, önce babasını, ardından annesini kaybeden genç bir kızın, babasının yakın bir dostuyla olan ilişkisini anlatıyor. Bu ilişki, önceleri yetişkin bir adamla ona emanet edilmiş küçük bir çocuk arasındaki bir ilişki şeklinde olsa da zaman içinde küçük kızın genç kız olması ve bu süre içerisinde babasının dostunun sık sık kendilerini ziyaret etmesi neticesinde önüne geçilemez bir duygusal ilişkiye evrilmektedir.
Belli bir olgunluğa erişmiş olan Sergey Mihaylıç artık bir aileye sahip olmak ve aile ortamının huzurunu yaşamak istemektedir. Maşa ise yaş itibarıyla Mihaylıç'tan çok daha küçük olduğu için henüz birçok şey kendisine toz pembe görünmektedir. Aralarında oluşan duygusal ilişkiyi en sonunda evlilikle taçlandırırlar ve evliliklerinin ilk zamanları mutluluktan ikisinin de ayakları adeta yere basmaz. Bununla birlikte, aralarındaki bu yaş ve kuşak farkı nedeniyle, olaylara çok farklı açılardan yaklaşmaları, Maşa'nın yersiz ve gereksiz kapris ya da kuruntuları yüzünden zaman zaman tartıştıkları olur. Her ikisi de bu tartışmaları gurur meselesi yaptığı için bir süre böyle kavgalı oldukları zamanlarda konuşmamayı tercih eder ve meseleleri çözümsüz bırakırlar. Derken, zamanla yaptıklarının aslında doğru olmadığını, ilişkilerine çok zarar verdiğini fark ederler ve her ikisi de daha olgun, daha dostane ve daha anlayışlı bireyler haline gelirler ve kendilerine uygun olan yaşam tarzını benimseyerek mutlu bir hayat sürerler.
Tolstoy'un bu insan ilişkileri üzerine analiz ve tahlillerinin ele alındığı eserini her kitapseverin okumasını tavsiye ederim.
Kitapla kalın!
İnsanın evi anlaşıldığı yerdir.
Kitap iki insanın gerek yaş farkından gerek karakter farklılıklarından oluşan bir aşkın hikayesi gibi olsa da benim bu kitaptan çıkardığım tek anlam "yaşanmışlık". İnsan hayatında gerçekten dönüm noktası dediği şeyler yaşamışsa bir daha aynı insan olarak kalamıyor. Sahte kalabalıklar, geçici anlık zevkler anlamsız geliyor. Bu hayatın anlamsızlığını yaşamış biriyle, hayatla yeni tanışan ve mutluluğu insanların boş övgülerinde samimi olmayan kalabalıklarında arayan biri, beraber mutlu olabilirler mi?
Miyahloviç hayatı anlamış ve mutluluğu insanlara iyilik yapıp sakin bir köy hayatı isteyen ve uzlette şifa bulmak isteyen biri. Maşa ise hayatı yeni yeni tanıyan övgülerle, kalabalıklarla yaşamak isteyen genç bir kız. Her ne kadar Maşa Miyahloviç'e başta ayak uydurmak istese de kendisi bir şeyler yaşayıp anlamadan Miyahloviç'i hiçbir zaman anlayamadı. Ta ki ona zevk veren o büyülü tatlı anlamsızlığı yaşayana kadar...
Gerek evlilik gerek yakın arkadaşlıklar da buna çok inanıyorum. "Yaşanmışlık" ve anlayış. Bir insanın birini anlayabilmesi için ya yüksek düzeyde empati yapabilmesi gerekiyor. Ya da bu hayatın anlamsızlığını bir kez olsun yaşamış olması gerekiyor.
Diğer türlüsü insanın kendini anlatamaması ve bu defa kendini herkese kapatmasıyla son buluyor.
İnsanın evi anlaşıldığı yerdir...
Yazarı bile bu kitabı neden beğenmeyip yayımlamak istememiş çok da anlam veremiyorum. Orijinal hikayesinde yazarın kendi başından geçen bir aşk konusunu kaleme alması, bu aşkın kendinden çok küçük biriyle yaşandığı için beğenilmediği yorumunu getirebiliyor ama yıllar yıllar geçti, ikinizde toprak oldunuz. Mutluluk fırsatınız var olsaydı, ikinizde bunu isteseydiniz, neden değerlendirmediniz? Ölüm var ölüm. Nice insanlar para uğruna birbiriyle evleniyor, torunu yaşındakilerle. Madem aranızda bir aşk vardı, madem bu senin gibi bir yazara kitap yazdıracak kadar da ciddiydi senin için, o zaman bunu güzel yaşayacaktınız, vazgeçmek olmayacaktı bence.
Diğer sebepse hikayeyi zayıf ve yetersiz gördüğü için yayımlamak istememesi ama Tolstoy Bey, ben yıllardır içinde cinsellik, şehvet ve garip fetişler içermeyen bir aşk kitabı arayıp bu güne kısmet bulmuşum. Beğenmemek ne demek efendim?
Maşa yani Maria Aleksandrovna, kız kardeşi Sonya ve dadısı Katya, Pokrovs Köyü’nde yaşamaktadırlar. Maşa’nın anne ve babası vefat ettiğinden de çiftlikle, babalarının arkadaşı Sergey Mihayloviç ilgilenir. Ailesi Maşa’nın bu adamla evlenmesini istemiş ancak Maşa hayalinde çok farklı bir erkek (zayıf, çelimsiz gibi) yaşattığından ve yaşı çok küçük olduğundan bunu kabul etmemiştir.
Diğer tarafta Sergey ise bu kıza yol göstermeye, ilgilenmeye yani bir nevi ‘Elimde Büyüdün’ konusuna getirmeye çalışır olayı. Kısaca ona bir arkadaş gibi davranır ve farklı şeyler hissetse de belli etmemeye çalışır. İkilinin arasında A ve B örneklemeleri muhabbeti çok iyiydi aslında.
İyi okumalar dilerim..
Giriş Gelişme Sonuç
Kitap çok güzel işlenmiş, sade bir anlatıma sahipti.
Konusundan bahsetmek istiyorum: Genç bir kızın bir adama hayranlığı ile başladığı daha sonra aşık olduğu, evlendiği ve sonra bu aşkın nasıl sade bir sevgiye zamanla dönüştüğünü bu kitapta, karakterimizin bize daha çok bir anıyı anlatır gibi anlatması.
Aile mutluluğu... Gerçek bir hikayeden uyarlanmamıştır ama emin olun gerçek bir hikayedir. Çünkü hepimizin hayatında böyle yaşantılar oldu ve olmaya da devam edecek.
Zaten oldum olası Rus kültürüyle bizim kültürümüzü benzetmişimdir. Çok güzeldi mutlaka okuyun.
Aile Mutluluğu
Tolstoy her zaman okumak istediğim yazarlardan biriydi. Hele ki dedesinin Osmanlı İmparatorluğu zamanında İstanbul Rus Sefaretinde yani günümüz kavramlarıyla söyleyecek olursak “Rusya Büyükelçisi” olduğunu düşünürsek kesin okumam gerekenler listesinde birinci sırayı alıyordu.
Tolstoy ile tanışma hikayem TRT 2’nin ilgiyle izlenilen Aykut Ertuğrul
Gitti giden, gitti giden..
Başlarda sıkılmıştım itiraf etmeliyim, hatta bitince elimden çıkarmayı planlıyordum ( alan sıkıntısı sebebiyle sadece favori kitaplarımı tutuyorum ) özellikle doğa betimlemeleri beni benden aldı.. Ama ikinci bölümdeki keskin virajlar fikrimi tamamen değiştirdi ve evet, eser kitaplığıma girmeyi başarabildi :)
Sergey Mihayloviç adamın dibi. Karısı sebebiyle üzüldüğü yerlerde hiç kıyamadım ona.. Ben hep yaş farkına takılınmaması gerektiğine inanmışımdır, kitabı elime aldığımda sadece bu konuyla ilgileneceğimi, hatta problem gibi işlediği için yazara kızacağımı sanıyordum ama hayır, benim ilgilimi daha çok giden zamanı asla döndüremeyeceğimizi anlattığı yerler çekti. Durup düşününce gerçekten insanın canını çok acıtıyor bu mesele, içini sızlatıyor. O anı o anda yaşamak gerekiyor, yoksa gitti mi geri gelmiyor. Bu yüzdendir ki kıymetini bilin diyor yazar, sonuna kadar hissedin. Bir zaman makinesi olsaydı da o ana gitseydik güzel olmaz mıydı hakikaten diye düşünüyorsunuz, o zaman da aynı tadı vermezdi diyor Tolstoy. Buraları okurken benim ciğerimi deşti resmen. Ölümden farkı yok çünkü kayıp zamanın.Tek seferlik yaşıyoruz malesef.Keşke en kıymetli anları bir kavanozda saklayabilsek ve tekrar tekrar kaşıklayabilsek istediğimiz zaman.. :)
