Hegel Felsefesine Giriş
Alexandre KojeveEn Beğenilen Hegel Felsefesine Giriş Gönderileri
En Beğenilen Hegel Felsefesine Giriş kitaplarını, en beğenilen Hegel Felsefesine Giriş sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Hegel Felsefesine Giriş yazarlarını, en beğenilen Hegel Felsefesine Giriş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Dinin ve dolayisiyla mutsuzluğun temelinde yer alan ikiciligin kaynağı, çifte bir kaynaktir. Bir yandan bireysel ölümsüzlük isteğidir ve ölümden duyulan kölece ve kölelestirici korkudur bu.
Sayfa 19 - Yapi Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Uçağı icat ederek İnsanın, onu kanatsız yaratan Doğanın "hatasını" düzelttiğ| söylenebilir. Ama bu, bir mecazdan başka şey değildir ve bunu söylemek, Doğayı insan biçimine sokmaktır. Ancak, dilin (Logos) olduğu yerde hata ve dolayısıyla hakikat vardır.
Sayfa 182Kitabı okudu
Sadece insan, ortadan kalkmak zorunda kalmadan kendisini aldatabilir: varoluşanın zemini üzerinde kendisini aldatarak varoluşmaya devam edebilir; hatasını yaşayabilir ya da hatası içinde yaşayabilir ve kendi varlıklarında hiçbir şey olmayan hata ve yanlış, insanda gerçek haline gelebilir. Ve yukarda sözünü ettiğimiz deneyim, geçmiş olan saat on ikinin hiçliğinin, yazılmış hatalı bir cümle olarak, on ikiyi beş geçenin gerçek şimdi'sinde, gerçek olarak nasıl bulunabildiğini gösterir bize.
Sayfa 181Kitabı okudu
İnsanın hakiki varlığı eylemidir der Hegel
Sayfa 20Kitabı okuyor
Demek ki, felsefenin açıklaması gereken şey, yani söylemin var olmaklığının mucizesi, İnsanın dünyada varoluşu mucizesinden başka şey değildir. Gerçekten de, benim, Söylemle ilişki içine sokarak yorumladığım Hegel'in cümlesi. İnsanın kendisine ilişkili olarak ele alınabilir Çünkü insan da, ancak "başkaşeyle" ilintisinde "nesnel-olarak-gerçek-olan" bir "bağlı-antite- dir" ve İnsan, kendisine dayanaklık eden hayvan olmasa, bir hiçtir ve doğal Dünyanın dışında da, katıksız bir hiçlikten başka şey değildir. Ne var ki, İnsan, kendini bu Dünyadan ayırmaktan ve bu Dünyaya karşıt olarak ortaya koymaktan da geri kalmaz. İnsan, katıksız olarak doğal olan bütün empirik varlık lardan özce farklı ve kendisine "özgü bir empirik varoluş" yaratır kendisine. Ve böylece, İnsan, kendisine bir ten vermiş olan hayvan, eğer Olumsuzluğu da içinde taşımasaydı ve dolayısıyla düşünen ve konuşan bir Ben olmasaydı, bu hayvanın hiçbir zaman yapmış olamayacağından tamamen farklı bir şekilde hareket etmesini ve eylemde bulunmasını sağlayan "bir ayrıl- mış-ya-da-tek-Başına özgürlük" edinir. Benliğinde, "hayret- edilmeye-layık" somut bir "kuvvet" haline gelen bir "mutlak güçle" donanmış olan İnsan, "etkinliğiyle" ya da akılsal ya da "Anlayışgücüyle" yoğrulmuş "çalışmayla", doğa-karşıtı bir gerçek Dünya üretir ve bu Dünya, "ayrılmış özgürlüğü" tarafından "kendisine özgü empirik-varoluşu" için yaratılmıştır, yani bu Dünya, teknik ya da kültürel, toplumsal ya da tarihsel Dünyadır.
Hıristiyanlığın Tininin, ezelî-ebedî, oysa Hegel'in göz önünde tuttuğu Tinin, özce sonlu ve ölümlü olduğudur. Böylece, Tanrı-bilim, içine ölüm fikri sokularak antropolojiye dönüştürülmektedir.
Ve bu fikir gerçek anlamında ele alınarak, yani ölümden sonra var olma ve yeniden dirilme fikirleri ortadan kaldırılarak, hakikî antropolojiye, yani Hegelci antropolojiye ulaşılmaktadır.
Sayfa 158Kitabı okudu